Deniz Seki cezaevindeki çocukların uçağı kuş sandıklarını
söylemiş.
İnsanın içi acıyor değil mi?
O küçücük yüreklerin kendi gözleri tarafından aldatılmasına…
O küçücük gözlerin başka gözlerden ırak kalmasına…
“Kader,” deyip geçilmemesi gereken vicdanı sızlatan yavrular
onlar.
Annelerinin ya da babalarının suçu ile cezalandırılan…
Öyle büyüyen…
Öyle yaşayan…
Cezaevi çocukları onlar…
Onlar; sadece o annenin ya da o babanın çocukları değiller.
Onlar aynı zamanda bu ülkenin çocukları…
Geleceğimiz denilen yavrularımızdan bir kaçı…
Yarınımıza ya da başka yarınlara iyi veya kötü etki edecek özel
çocuklar…
O yüzden onlar; özellikle sahip çıkılması, özellikle sevgiyi ve
doğruyu yaşayarak öğrenmesi gereken çocuklar.
Suçsuzken geleceğin suçluları olmalarına engel olması gereken
yavrular.
Velhasıl gözlerine başka gözlerin dokunması gereken
çocuklar…
Ama sevgi ile…
Ama şefkatle…
Ve tabi ki yürekli…
Ayrıca bana kalırsa bırakın uçağı yine kuş sansınlar.
Kuşu uçak sanmalarından iyidir.
Hele hele yaşarken sevdikleri, güvendikleri tarafından
kandırılan yüreklerden olmaktan bin kat iyidir.
Bir de tabi sevgiyi sahtekârlıkla öğrenen, aşkı belden aşağı
sanmaktan çok daha iyidir.
O yüzden gelin onların yüreklerine sahip çıkalım.
Suç onlardan uzak olsun.
Yürekleri gözleri tarafından aldatılmasın…
Diğer yazı ve şiirlerimi takip etmek isteyenler için Facebook
sayfam;
Eklemek isteyenler için Twitter adresim;
Instagram adresim;
BİR AVUÇ SEVDA ADLI KİTABIMIN TRT TANITIMI