Davos sonrası sıradışı yorumlar

Nihal Karaca (Zaman)

Davos marka turnusol kâğıdı; hem ekonomik, hem pratik...

Tayyip Erdoğan ne zaman iyi ya da kötü mantıklı bir şey yapsa, hesap kitap yapmakla, siyasi şovla, seçimlerde kullanılacak malzeme imal etmekle suçlanır; ne zaman iyi ya da kötü içten ama fevri, hesapsız kitapsız bir çıkış yapsa bu kez de kendisine öfke kontrolü öneren ve duygusallığını dile dolayan görüşlere maruz kalır. 'Mesele adam öldürmekse siz adam öldürmeyi iyi bilirsiniz, tankımın üzerinde Filistin'e girdiğim zaman kendimi mutlu hissediyorum, diyen başbakanlarınız vardır.' cümlelerini Obama kurmuş olsaydı, 'bravo!' diyecek kişilerin durumunu Haşmet Babağolu 31 Ocak tarihli yazısında pek güzel teşhis etti. Hastalığın adı samimiyetsizlik. Hatta biraz daha ileri gidelim: Samimiyetsizlikte samimi olma hali bu.

[PAGE]

Ertuğrul Özkök (Hürriyet)

O cümlenin altını kim doldurur

Ayrıca yarın Tel Aviv sokaklarında bir canlı bomba patladığında, Gazze'den bir füze fırlatıldığında da Hamas'a dönüp en azından şunu söyleme cesaretine sahip olmalıyız:

"Maşallah insan öldürmede siz de İsrail'den aşağı kalmıyorsunuz."

Çok önemli bir nokta

Başbakan durmadan, "Biz kapalı kapılar ardında Hamas'a da aynı şeyleri söylüyoruz" diyor.

Böyle olmaz.

Eğer bu ağır sözler İsrail'e bütün dünyanın önünde söyleniyorsa, masalardan bütün dünyanın önünde kalkıp gidiyorsa, Hamas'a da aynı şeyler bütün dünyanın önünde yapılmalıdır.

Eğer Davos'ta gururumuz fazlasıyla okşandıysa, şimdi aklımızı ve mantığımızı da fazlasıyla okşamanın zamanıdır.

[PAGE]

Akıl tutulmasına uğradık

Can Ataklı (Vatan)

Akıl tutulması diyorum, çünkü; Davos’taki bir moderatöre kızıp kahraman olan Başbakan’a, aklının fikrinin yerinde olduğunu sandığımız kimileri de destek çıkıyor.

Başbakan Erdoğan her fırsatta söylüyor, dün de AKP grup toplantısında “altını çizerek” belirtti ki “Davos’taki olay moderatörün hakkaniyete uymaması ve Başbakan’ın omzuna dokunması nedeniyle çıktı.”

Yani Erdoğan İsrail’e kafa tutmaktan söz etmiyor. Varsa yoksa moderatör. Erdoğan “Bir Başbakan’ın omzuna dokunmak edepsizliktir” diyerek “dik durduğunu” ve “Türkiye’nin onurunu kurtardığını” anlatıyor.

7 yıldır iktidarda olan Başbakan, Türkiye’nin onurunu kıran onca davranışı içinde biriktirmiş, biriktirmiş, bir moderatör omzuna dokununca da patlamış. Türkiye’nin onurunu kurtarmış.

Başbakandır söyler. Amaç Türkiye’yi çağdaş dünyadan koparıp Orta Doğu’nun karanlık dehlizlerindeki bir ülke haline getirmek olunca ve bunu başarmak için de öncelikle seçimleri açık ara kazanması gerektiğini bilince bunları söyler.

Herkesin gözü önünde yaşanan bir olayı görmezden gelip de “Başbakan doğruyu yaptı” demek akıl tutulmasıdır.

Aklı başında olan, eğitimli, kültürlü, üreten ve tüketen, demokrasiye, insan haklarına, hukuka bağlı kişilerin bu görüşü paylaşması ise akıl tutulmasıdır. x

[PAGE]

İsmail Küçükkaya (Akşam)

Doğu'yu kazanırken Batı'yı kaybetmeyelim

Gelinen noktada doğru adımlarla, dengeli mesajlarla gerçek bir köprü misyonuna soyunabiliriz. Ankara, hem İsrail hem Filistin, hem Doğu hem de Batı ile iyi ilişkiler kurmak zorunda. Mademki; 'Doğu'nun sokakları kazanıldı', şimdi 'Batının yüksek siyaset katına' yatırım yapmak gerek. Orası tehlikeli sularda. 
Ters rüzgarlar esebilir. 'Doğu'yu da kazanıyoruz' derken Batı elinizden kayıverir. Denge hiç olmadığı kadar sarsılmış gibi. Batı'daki ayağımızı kaybedersek bizi Doğu'ya sokmazlar. İşlevsiz kalırsak yok oluruz.  Türkiye hep kendi işlevini  korumak zorunda, o bizim varlık sebebimiz.  'Arabuluculuk rolü bitti' tezine katılıyorum, 'Türkiye kendisi haline geliyor' sözünün anlamını düşünüyorum. Orada bir tuzak olmasın sakın.

[PAGE]

Mehmet Barlas (Sabah)

Erdoğan ağzı ile kuş tutsa da karşıtlarına yaranamaz...

Galiba en zor gizlenen duygular da, siyasi tutkular veya saplantılı karşıtlıklardır.
Bu son Davos olayı vesilesiyle bir kez daha "Tayyip Erdoğan ne yaparsa yapsın beğenmiyorum" diye düşünenlerin, duygularını dolambaçlı yollardan açığa vurduklarını görmedik mi?
Doğrudan "Davos'daki açık oturumda yaptığın yanlıştı " diyecek yerde, "Eyvah, şimdi Tayyip Erdoğan İsrail'le Filistin ve Araplar arasında arabulucu olamayacak" içerikli endişeler seslendirilmeye başlanıldı.
Bazıları "Gazze'de olanlara üzülmek, Batı'dan uzaklaşmak anlamına gelir" benzeri yorumlar yapmaya başladılar.
Erdoğan'ın Arap dünyasında itibarının artmasına karşı da, "Sakın Nasır olmaya özenme" benzeri sözde koruyucu uyarılar bile seslendirildi.

[PAGE]

Mustafa Mutlu (Vatan)

Hamas maaş ödedi, para nereden gitti?

Gazze’de yönetimi elinde bulunduran ve İsrail ablukasının başladığı günden bu yana memur ve asker maaşlarını ödeyemeyen dinci Hamas iktidarı, aylardır biriken maaşları önceki gün ödedi.

Örneğin dünyaca ünlü Reuters ajansı ısrarla soruyor:

“Hamas’ın finansörü kim?”

Bu soru da dikkatlerin Ankara’da yoğunlaşmasına neden oluyor...

Çünkü Türkiye’de başlatılan Gazze için yardım kampanyalarında toplanan paraların, Hamas memurlarının maaşlarının ödenmesi için gönderilmiş olmasından kuşku duyuluyor.

Bunun nedeni de AKP iktidarının, Hamas’a açıkça sahip çıkması!

Umarım iktidar, bu konuda sağduyulu davranır ve Türkiye’de toplanan paraların sadece insani yardım için uluslararası yardım kuruluşları aracılığıyla Gazze’ye ulaştırıldığını ya da ulaştırılmaya çalışıldığını kanıtlar...

Yoksa...

AKP’nin adı, törer örgütleri listesinde bulunan Hamas’ın ayrılmaz parçası haline gelir!

[PAGE]

İsrail'in AK Parti'yi tasfiye planı ve 'aydın yosmaları'

İbrahim Karagül (Yeni Şafak)

Hal böyleyken, Türk medyası “ABD'nin büyük tepkisi” diye bu küçük adamların sözlerini satıyor hâlâ. “Çankaya'ya İslamcı bir Cumhurbaşkanı mı?”, “Türkiye şeriata gidiyor” şeklinde daha önce kopardıkları yaygaraların, Türkiye'ye yönelttikleri utanmazca saldırıların başarısız olması kudurtuyor onları. Bu aydın bozuntularının ne olduğunu defalarca burada ifşa ettik.

ABD'deki Likudcu ırkçılardan maaş alanlar, o cemaatte yuvalananlar bu saldırılarını her zaman yapıyordu. Daha beter sözler de söylediler, organizasyonlar yaptılar, insanları fişlediler. Evet, bu ülkede olan bir çok kişiyi belli merkezlere fişlediler bunlar. Bunu da yaptılar.

Davos'ta olanlardan sonra kaldıkları yerden devam ediyorlar şimdi. Onları önemsemiyoruz. Gerçekten de ABD'de “Türkiye uzmanı” olarak maaş alanları, o saçma sapan değerlendirmelerini önemsemiyoruz. Önemsediğimiz baksa şeyler var. Başka projeler var. İşte onlar bu projelerde rol alıyorlar. Mesela Barack Obama yönetimine Türkiye'den uzaklaşma çağrısı yapan Barry Rubin, İslam dünyasında etnik ve mezhep eksenli çatışmaları öngören, ılımlı-radikal çatışması isteyen projelerde imzası olan biri.

[PAGE]

Cengiz Çandar (Radikal)

İsrail için Erdoğan’la asla, Ortadoğu için Türkiye’siz asla...

Bir Mısırlı siyasal bilimci Hasan Nafai, Davos’ta izlediği manzara üzerine “El-Masri el-Yewm”de (Bugünkü Mısır) bu gözlemi doğrulayan  şu duygulara yer vermişti:
“Heyecan verici sahneyi izedikten sonra, Erdoğan gibi liderlerin tepkisiyle, aynı durumda kalsalar Arap liderlerinin nasıl bir tepki vereceklerini karşılaştırmadan edemedim. İkisinin arasında derin bir fark olacağını düşünmek fazla vakit almadı. Böyle bir karşılaştırma bizim liderlerin aleyhine sonuç verir. Nedeni açık: Bizim liderlerimiz tahtlarına tutunmak şehvetinden ve illegal kanallardan para edinmekten başka hiçbir şeye inanmıyorlar.”
Tayyip Erdoğan’ın üzerinden Türkiye’nin Ortadoğu’da “moral liderliği” eline geçirmesi, böylesine bir bölgesel-kitlesel ruh haleti üzerine oturuyor.

[PAGE]

Arslan Bulut (Yeniçağ)

Davos vakasının perde arkası ile ilgili ciddi veriler var!

Peki İsrail, neden böyle bir tiyatro düzenlesin? Onu da CIA’nın hazırladığı 2050 yılındaki Türkiye’nin haritasından çıkarabiliriz. Bu harita ile Türk kamuoyu çevresindeki ülkelerle birlikte federasyon kurmaya heveslendiriliyor. Aslında tasarlanan, dünyadaki 35-40 milyon Yahudi’nin de yerleşeceği, Büyük Ortadoğu Devleti! Başkent İstanbul olacak! Lehman Brothers gibi hileli iflas eden şirketlerin yüz milyarlarca dolarlık serveti ile İstanbul finans merkezi haline getirilecek ve “Osmanlı geliyor”, “Üçüncü Abdülhamit geliyor” sloganları arasında Türk halkı uyutulurken, “Büyük İsrail” kurulmuş olacak! Proje bu!
Daha neler var neler?

[PAGE]

Güneri Civaoğlu (Milliyet)

Ya Türkiye’deki Museviler?

ERMENİLERE soykırım tasarısı nisan ayında ABD Kongresi’ne geldiğinde Musevi lobisinin tavrı ne olacak?
Kimilerine göre lobi, “Madem öyle, işte böyle” deyip, “Türkiye’yi güçlü Ermeni lobisiyle baş başa bırakacak. Tasarı kabul edilecek.”
Bu kesinlikle yanlış bir öngörü...
İsrail ve Musevi lobisi böylesine hissi ve sığ sanılmamalı.
Türkiye ile bağlantılarında en etkin bir kozu ellerinden çıkarmak akılsızlığını yapmazlar.
Gene Türkiye’nin yanında tavır almaları olasılığı büyüktür.
Ama... Türkiye için nasıl da ihtiyaç duyulan bir stratejik güç olduklarını, altını çize çize hissettirerek destek verir. Mutlaka sonuç alabilir mi?
Bu çok ileri bir iddiadır.
Abartıdan arınırsak, Musevi lobisinin ciddi ölçüde etkili olduğunu söyleyebiliriz.
Daha önceki Ermeni tasarısını geçirme girişiminde İstanbul’daki global çevresi olan bir Musevi büyük işadamının İsrail’e, Peres’e telefon ettiğini, onun da ABD Musevi lobisini Beyaz Saray’a yönlendirdiğini, Bush’un ağırlık koyduğunu bu devrede yer alanlardan birinden dinlediğimi hatırlıyorum.
Bütün bunlar bana göre bir tek şey için önemlidir.
Dünyanın her yerinde barış olsun. İnsanlar ve bilhassa çocuklar ölmesin

[PAGE]

Gülay Göktürk (Bugün)

Dilde çifte standart

ABD yönetiminin, bu krizi de ünlü pragmatizmiyle ele alacağına ve gerek İsrail-Türkiye, gerekse ABD-Türkiye ilişkilerinin bundan sonrasını yine her zaman olduğu gibi karşılıklı çıkar ilişkilerinin belirleyeceğine eminim.

Üstelik şu andaki Türkiye, Ortadoğu’daki ağırlığı daha da güçlenmiş bir Türkiye olduğundan, böyle bir ülkeyle iyi ilişkileri sürdürmek hem ABD hem de İsrail için daha önemli olacaktır. Haa, şu malum “Soykırım tasarısı geçerse” korkusuna gelince...

Kusura bakmayın ama, bu korkunun dış politikamızı ilelebet ipotek altında tutmasına daha ne kadar müsaade edeceğiz? Belki de en iyisi, çıkacaksa çıksın demek ve fazla aldırmamaktır. ABD Temsilciler Meclisi’nden böyle bir tasarının geçmesi ya da geçmemesi gerçeği değiştirebilir mi?

Tarih orada, böylesi siyasi kararlarla değişemeyecek bir sağlamlıkla öylece duruyor. Mühim olan bizim o tarihi gerçeğe önyargısızca bakacak cesareti kendimizde bulmamız ve kendi vicdanlarımızda aklanabilmemizdir.

[PAGE]

Davos krizi yeni fırsatlara vesile  

Beril Dedeoğlu (Star)

Yeniden değerlendirmeye ihtiyaç duyulan bir diğer konu ise Türkiye-İsrail ilişkileri ve Türkiye-"Batı" ilişkileri. Türkiye'nin İsrail'in Gazze politikalarını eleştiren tutumunun arkasında insani kaygıların yanı sıra stratejik kaygılar da bulunuyor. Gazze'de üslenmiş olan Hamas'ın oyundan tamamen çıkarılması amaçlı İsrail politikasına karşı Türkiye, Hamas'ın değil Hamas destekçilerinin oyundan çıkarılması gereğine işaret ediyor. Hamas'ın Filistin-İsrail görüşmelerinde taraf olması gerektiğini savunmak, esas itibarıyla İran'ın bu konudaki ağırlığını azaltma girişimini ifade ediyor. Zira Türkiye, Hamas ile İsrail arasına girerek, İran ile Hamas arasına da girmiş oluyor. Bu durumda Hamas'ın İsrail tarafından siyaseten kazanılmasına uygun bir ortam hazırlanabilir, tabii İsrail buna yanaşırsa.

Öte yandan Arap ülke liderlerinin hem İsrail hem de Hamas ile sorunları büyük. Bu durumda çatışan üç taraf, İsrail, El-Fetih ve Hamas bakımından Arap ülkelerinin yapıcı rolünü aramak kolay değil, kala kala bir Türkiye kalıyor.