Cumhuriyetçilerden ulusal radyoya çelme

Cumhuriyetçi Parti milletvekillerinin çoğunlukta olduğu Amerikan Temsilciler Meclisi, kısa adı NPR olan Ulusal Halk Radyosu’na federal mali kaynak aktarılmasına son veren bir yasa tasarısını kabul etti.

Milletvekillerinin, mensup oldukları partilerin çizgisi doğrultusunda verdikleri 192’ye karşı 228 oyla kabul edilen karar, ulusal radyonun vergi mükelleflerinin ödediği vergilerle finanse edilmesini yasaklarken, yerel radyo istasyonlarının, ulusal radyodan program satın almak için federal fon kullanmalarına da izin vermiyor.

Ulusal Halk Radyosu, 2010 mali yılı içinde federal ödenekten 5.4 milyon dolar hibe aldığını açıklamıştı. Ancak radyonun en büyük gelir kaynağını, yerel istasyonların program satın almak için ödediği ve geçen yıl 65 milyon doları bulan ücretler oluşturuyor.

Temsilciler Meclisi’nin aldığı kararın, Demokratların kontrolünde olan Senato’dan geçme olasılığı ise oldukça düşük.

Senato çoğunluk lideri ve Demokrat Nevada senatörü Harry Reid, NPR radyosu ve burada çalışan gazetecileri, ‘ülkenin her yanında yaşayan her yaştan insanlar için çok değerli kaynaklar’ olarak nitelendirirken, Obama yönetimi, meclisteki yasa tasarısına şiddetle karşı olduğunu açıklamıştı.

Ulusal Halk Radyosu’nun geleceği üzerine yapılan tartışma, Demokratlarla, radyonun yayınlarını Demokratların çizgisinde gören Cumhuriyetçiler ve Çay Partisi hareketi arasındaki ideolojik anlaşmazlık çerçevesinde gelişti.

Tasarının aceleyle kaleme alınıp üç gün içinde oylamaya sunulması, radyonun mali kaynak arttırmaktan sorumlu biriminin başkanı olan Ron Schiller’in, Çay Partisi aleyhinde sarfettiği ve gizlice kameraya kaydedilen sözlerinin ortaya çıkmasının bir hafta sonrasına denk geldi. Olay, Schiller ile radyo başkanının istifasıyla sonuçlandı.

Meclisten geçen tasarı, NPR’a bağlı halk televizyonunun yayınlarını ise etkilemiyor.

Kamu radyo ve televizyonlarına kaynak sağlayan Halk Televizyon Yayıncılığı kurumuna verilen federal fonlar, geçen ay yine Temsilciler Meclisi’nden geçirilen ayrı bir yasa tasarısı ile yasaklanmış, ancak tasarı Senato’da reddedilmişti.