Muhtemeldir ki, Türkiye'nin üzerine o ölümcül karanlığı
çökertmek isteyenlerin son alçakça oyununu hepiniz nefretle ve
dehşetle izlemişsinizdir.
Hani şu İstanbul'daki Hırka-ı Şerif Camii'ne girip orada türbanı
bir kamufle aracı olarak kullanan İblisin yaverlerinden, PKK'nın
ölüm timinden bahsediyorum.
Yıllarca terör belasıyla mücadele eden ülkelerin bize göre çok
büyük bir şansı oldu hep. Onların düşmanı, bizim düşmanımıza göre
daha şerefliydi.
"Düşmanın şereflisi olur mu hiç?" demeyin!
İnanın oluyor.
Birkaç Amerikan filmi dışında ve yine bir kaç bireysel saldırı
dışında teröristlerin kiliseleri bir katliam provasının yapılacağı
mekan olarak kullandığına hiç tanık olmadım ben.
Çünkü bütün kutsal dinlerde ve eskinin tüm yüce lisanlarında,
mabetlerin kötülük için kullanılmaması gerektiği emredilir.
Oysa bize bakın!
Bir yandan ekranlarda ve gazetelerde yılışık yılışık,
"Barış istiyoruz" diyenlerin, perde arkasında
camileri, okulları, medreseleri nasıl bir terör yuvası olarak
kullandıklarını izliyoruz.
Daha bir kaç gün önce duvar dibine dizilen, onuru ayaklar altına
alınan polisimizin insanüstü gayreti olmasa, o teröristler
başlarında türbanlarıyla ve çantalarında silahlarıyla yakalanmasa
belki bugün bir katliam haberini okuyor olacaktık.
Kimbilir kimin üzerine rastgele ateş edecek, kimin mutluluğuna
bomba atacak, kimi kolsuz, bacaksız yarım yamalak bir hayata esir
edecek, hangi haneleri feryat evlerine döndüreceklerdi.
Baktılar ki uzun vadilerden, su yataklarından ve kuytu patikalardan
gelmekle bir netice elde edemiyorlar, yine şehir içlerinde terör
estirmenin yollarını aramaya koyuldular.
Allah nasip etmedi işte!
Ve yine muhtemeldir ki görüntülerdeki terörist kızların
başındaki türban bugün en büyük tartışma konusu olacaktı.
Cenaze namazlarında bile Kıble yerine kameraların olduğu tarafa
dönen inançsızların inançlara, özgürlüklere ve masum kızlarımıza
yönelik iffetsizce saldırılarını "analiz/yorum"
adı altında dinleyecektik.
"Efendim yıllardır başörtüsünün rejim karşıtı bir siyasi
simge olduğunu söyledik ama dinletemedik" diyen
dangalakların hezeyanlarına tanıklık edecektik.
Hani polisin teknik takibi sonucu o teröristlerin camiye türbansız
girip, türbanlı çıktıkları kamera görüntüleri eşliğinde
belgelenmese ve tek bir kurşun sıkılsa, bugün pek çok gazetenin
manşetinde, "Türbanlı teröristler" başlığını
okuyor olacaktık..
Sosyal medyada şimdi bazı bezirganlar şu anda keyf twitleri atacak
ve anıra anıra inançlara küfredecek, mutaassıp insanlara neredeyse
yaşam hakkı verilmemesi gerektiği fetvasını verecekti.
Allah onlara da bunu nasip etmedi!
Bu halk yıllardır her türlü terörün elinden titredi, kıvrandı,
ağladı, parçalandı, öldü ama pes etmedi, etmeyecek.
Ama bazen olmuyor işte!
Allah o zulmü kabul etmiyor.
O ilahi çelme sizi yüzükoyun yere yatırıyor. Şahin rolü oynamaya
çalışırken, karga sürüsü gibi dağılıveriyorsunuz ister
istemez..
Biz pek çok şeyin farkında bile olmadan, biz AK Parti, MHP, CHP
adına vuruşurken, biz ezeli sadakat yemini ettik diye tuttuğumuz
takımın bayrağını dalgalandırmaya çalışırken bir ulusun bayrağını
düşürmemek için, ülkesi için, insanı için vuruşanlar...
Mayınla parçalananlar, hain kurşunlarla kırılıp yere
düşenler...
Dağlarda şehit olan askerler, şehit arkadaşının üzerinden Allah'u
Ekber diye atlayarak düşmana atılan erler...
Onurları kırılan, gururlarıyla oynanan, şamar oğlanına çevrilen ama
yine de cadde ve sokaklarda hain arayan, terörist avlayan polisiler
var oldukça...
Barış sözünü dilinden düşürmeyen ama barışa ve kardeşliğe ortak bir
koridor açılmaması için mücadele edenlerin...
Rövanş alma gayreti içinde olan, ufukta görülen küçük ışığın önünde
set olarak durmaya çabalayanların...
Ölüm listelerinin uzayıp gitmesinden keyif alan, karşısındakinin
ölümünden dolayı mutluluk duyup alçakça gülümseyenlerin...
"Birkaç şehit haberi gelse, birkaç yerde bombalar patlasa,
masumlar ölse de şu iktidar partisini biraz hırpalasak, ülke elden
gidiyor desek" diye plan yapan kahpelerin hain planları
tutmayacak!
Allah o kahramanları mahcup etmesin, onlara zeval vermesin!