Bu evde soğan ekmekle büyüdü

Yelatan Köyü'nün "tatlıcı" delikanlısıydı Serkan... Köşelerde gizli gizli ağlayan bir yar bıraktı belki geride... Bir de hayallerini umutlarını...

İNTERNETHABER.COM - Niye hep garibanlar şehit oluyor dersiniz?
Soğan-ekmekle büyütülen ana kuzuları...
Fakir evlerinden çıkan evlatlar...

Son örnek...

Adı : Serkan Duman
Yaş : 20
Şemdinli'deki hain gecede şehit düştü.

Yılların yorgunluğunu taşıyan 60 yaşındaki Cumali ile 54 yaşındaki Zeynep'in en küçük oğulları... 3 oğulları vatan görevini sağ-salim yapıp gelmişti.
Serkan'da dualarla, ellerine yakılan kınalarla uğurlanmıştı askere...
4 ay kalmıştı vatan görevinin bitmesine...
Bitmedi...

ŞEHİT HABERLERİNE KAHROLUYORDU

Her şehit haberi geldiğinde "askere gitmek için can" atıyordu Serkan... Terör olaylarına, PKK'ya öfkesi vardı, gidecekti hesap soracaktı...

Babası anlatıyor:
"Oğlum, 'askere gidince hainlere hesap soracağım' diyordu. Hep teröristlerle çatışmayı arzu ediyordu. Ama oğlumu kalleşçe vurdular. Karşı karşıya gelerek çatışmaya cesaret edemezler ancak kalleşçe arkadan vururlar. Kalleş kurşunu insanın zoruna gidiyor".

Duvarda Atatürk posteri, önünde cigeri yanan Zeynep ana... "Muradı gönlünde kaldı oğlumun" diye ağıtlar yakıp ağlıyor.

BAYRAĞI ASIP GİTTİ

Serkan giderken gariban evinin önüne bir Türk bayrağı asmıştı. Duvara da adını kazımıştı. Demişti ki geride bıraktıklarına:

-"Bu bayrak ben askerden gelinceye kadar burada duracak. Ben terhis olup gelince indireceğim".

Bugün Serkan evine dönüyor... O direğe çektiği bayrağın daha büyüğüne sarılı olarak.
Babası gözleri yaşlı bayrağa bakıp bakıp diyor ki:

-"Bu bayrak iner mi? İmkanım olsa da ben gitsem çarpışsam, öldürsem o teröristleri"...

SOĞAN EKMEKLE BÜYÜTTÜM

Tek katlı iki göz odalı bir köy evinde doğdu Serkan...
4 oğlanın en küçüğü olarak...
Kıt-kanaatti geçimleri..
Evlerine etler börekler girmezdi. Fakirlik vardı da gurur da vardı, onur da vatan sevgisi de...

Babası soğan ekmekle büyütmüştü Serkan'ı... Gönlünce yedirip içirememişti... Şehit olduğu haberini alınca içine bir de o manevi acı çöreklendi:

-"Oğlumu kuru soğan ekmekle besleyip büyüttüm, askere teslim ettim. Boğazından haram lokma geçmedi.
Nasıl çalışarak büyüttüm ben biliyor musunuz? "



Serkan'ın babası Cumali Duman, ömrünün son deminde yaşadığı evlat acısı ile darmadağın... Oğlu ile en son 5 gün önce konuşmuş. "Son konuştuğumda terör olaylarından söz açılınca ‘burada öyle şeyler yok baba’ deyip yüreğime su serpiyordu. Bende oğlum teröriste güvenme mutlaka bir yerden çıkar diyordum. Vatan sağ olsun 4 oğlum var birini şehit verdim.”



Serkan Duman bu evde hayata gözlerini açtı. 4 kardeştiler. Varlıklı değillerdi. Hep kıt-kanaat geçindiler, babasının deyimi ile de "soğan-ekmekle" büyüdüler... 



Evin önünde uzun bir sopaya geçirilmiş dalgalanan bu bayrak var ya... İşte o bayrağı askere giderken Serkan dikmişti. "Kimse dokunmasın" diye tembihlemişti, dönünce kendisi indirecekti.