Cüneyt eşine sarılıp ağlarken, yaşadıklarını anlatırken, iki
sevgili kavuşmanın mutluluğuyla göz yaşlarına boğulurken, Cüneyt'in
sesi titrerken, 90 gün boyunca hiç konuşmadığını, hiç "sıcak" yüzü
görmediğini, duvarlarla arkadaş olduğunu anlatırken, hükümetten
gelen manidar sözcüğü hakikaten manidardı...
Bir mutlu olayın karşısında bile, neden mutlular diye, mutluluk
tablosunu yerle bir etme hevesimiz var bizim...
Cüneyt kurtulmuş ötesi var mı?
İsrail'in elinde esir olsaydı Cüneyt, hükümet yine mi kılını
kıpırdatmayacaktı? Vatandaşı için İsrail'in temellerini
oynatmayacaktı?
Netanyahu'ya "hesabını iyi yap" diye kükrenmeyecek
miydi?
Evde sevdiklerinin beklediği, evlat sahibi adam, herşeyden önce bir
insan.
İnsan yaşamı söz konusuylen bile, devlet olarak yapılması
gerekenler yapılacağı yerde, bir diplomatik başarıya destek
verileceği yerde köstek olunması bu ülkeye dair umutlarımı
azaltıyor bazen...
Sonra iki sevgilinin mutluluk gözyaşlarında "boğuluşunu" izliyor
umutlanıyorum...
Sevgi diyorum, sevgi tüm güçlüklerin üstesinden gelebilir...
Açlık grevleri nihayet bitti...
Hem bitsin deyip, hem de zaten Abdullah Öcalan bu kararı önceden
vermişti, milletvekillleri de bunu bildikleri için greve dahil
oldular demek de Cüneyt'i CHP'nin alması kadar "manidar"
gerçekten!
Amaç üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi?
Siz açlık grevleri bitsin istemiş miydiniz?
Yoksa "gebersinler" mi demiştiniz.
İyi şeyler olduğunda, iyi niyet arabasının tekerine çomak sokmak,
tıynetinde var bazılarının...
Bazıları da böyle işte...
Onlar var diye, onlar bir yerlerde sesleri duyulsun diye
bağırıyorlar diye biz insan yaşamını hiçe sayacak değiliz
herhalde...
İki güzel gelişme oldu ülkemizde, bıraksınlar tadını
çıkaralım...
twitter.com/nsrnylmz