Bir yıldır sıcak su yüzü görmedi
Abone olYalova’nın Termal ilçesinde, tek başına yaşayan yaşlı adam, bir yıldır sıcak su yüzü görmedi. Adeta iki büklüm olan kimsesiz adam, komşuları...
Yalova’nın Termal ilçesinde, tek başına yaşayan yaşlı adam, bir
yıldır sıcak su yüzü görmedi. Adeta iki büklüm olan kimsesiz adam,
komşularının verdiği yemeklerle hayatta kalmaya çalışıyor.
Hayatı boyunca hiç evlenmeyen 70 yaşındaki İsmail Ayvaz, yıllarca
çobanlık yaparak geçimini sağladı. Yaşadığı ortopedik rahatsızlık
sebebiyle elden ayaktan düşen yaşlı adam, çalışamaz hale gelince,
çareyi Yenimahalle’de kullanılmayan yıkık dökük bir eve sığınmakta
buldu. Yaşayan hiç bir yakını olmayan Ayvaz, komşuları tarafından
getirilen yemeklerle karnını doyuruyor. Çoğu defa günlerce sadece
kuru ekmek yiyen yaşlı adam, hayırseverlerin verdiği elektrikli
şofben de bozulunca 1 yıldır sıcak su yüzü görmedi. Soğuk su ile
yıkanmak zorunda kalan yaşlı adam, en çok da kış günlerinde
zorlandığını söylüyor. Yalnızlığın çok zor olduğunu belirten İsmail
Ayvaz, "Ölsem kimsenin haberi olmaz. Eğer çalışabilecek durumda
olsam kimseye yük olmam. Ama çalışamıyorum. İstesem de zaten bu
halde bana kimse iş vermez. Umarım devletimiz bana yardım elini
uzatır" dedi.
Hasta olduğunu dile getiren yaşlı adam, "Hastaneye gittiğimde
tedavilerimi yapıyorlar. Ama çoğu kez hastaneye gidemiyorum. Bazı
geceler ağrıdan uyuyamıyorum" diye dert yandı.
Adeta bir harabeyi andıran evin bir kısmını mutfak yapan yaşlı
adam, yine komşularından gelen bir ocak ve mutfak eşyalarını
kullanarak kendisine yemek yapmaya çalışıyor. Ama çoğu kez tüp
olmadığı, tüp olduğunda da erzak bulunmadığı için yemek
yapamadığını anlatan Ayvaz, "Sağ olsunlar, komşularım yemek
getiriyor. Onu yiyorum. Bazen de yumurta getiriyorlar. Pişirmek
istediğimde bazen tüp olmuyor. Zaten tüpü de komşularım dolduruyor.
Tüp olunca da erzak olmuyor. Yani çoğu kez mutfağımı
kullanamıyorum" diye konuştu.
Çaresiz yaşlı adamın tek hayali huzurevine yerleştirilmek. En çok
sohbet edebilecek bir insana ihtiyaç duyduğunu söyleyen Ayvaz,
"Açlık, yokluk, hastalık bir kenara, en kötüsü yalnızlık. Çoğu
gecelerde kendi kendime konuşuyorum. Eğer imkan olur da huzurevine
yerleştirilirsem en çok yanımda konuşabileceğim birilerinin
olmasına sevineceğim" dedi.
(İHA)