Reklam ve tabela tasarımcısı Bahattin Yılmaz'ın 15 yıl önce burnunda siğil çıktı. Zamanla yüzündeki siğil sayısı arttı ve yara oluşturmaya başladı. Bunun üzerine 5 yıl önce gittiği hastanede cilt kanseri teşhisi kondu.Geçen süreçte dudağı, burnu, damağı ve gözlerini kaybeden Yılmaz, şu an 914 lira engelli maaşının 400 lirasıyla kiraladığı eski bir sanayi sitesindeki dükkanda yaşamını sürdürüyor. Yüzünü sürekli sargıda tutmak zorunda kalan Yılmaz, şunları söyledi: Suratım, burnum, dudaklarım ve damağım yok. Daha önce görebiliyordum, ama şu an sol gözümü de kaybettim. Sağ gözümle de sadece biraz ışığı görebiliyorum. "Kızımı görebildiğim için şükrettim. Ama..." "Her zaman Allah'a şükrettim. Kızımı görebildiğim için şükrettim. Ama şu an kızımı da göremiyorum. Görme yeteneğimi de kaybedince psikolojim bozuldu.''"İnsanlar benden korkup, çekiniyor" Kızını öpemediği için üzüldüğünü söyleyen Yılmaz, "Yüzüm olmadığı için insanlar benden korkup, çekiniyor. Kızımla el ele sokakta gezemiyorum. Bir bardak çay içmeyi özledim. Çocuğumun elini tutup gezdiremiyorum. Çatalı bile zor tutuyorum artık. En çok da yüzümü yıkamayı özledim. Bir an önce tedavi olup, eski sağlığıma kavuşmak istiyorum'' dedi.Kalacak yeri olmadığı için de engelli maaşıyla tuttuğu dükkanda yaşadığını belirten Yılmaz, şu an kendisine 11 yıl önce boşandığı eşi Şeyma Bayram ile onun yanında kalan kızı Nahide Yılmaz'ın yardım ettiğini söyledi. "İntihar etmeye kalkıştım o üzülmesin diye vazgeçtim" Yılmaz, ''Şeyma ile 10 yıl evli kaldım. Sonra anlaşamadık, boşandık. Ama ben sonradan böyle hastalanınca bana destek oldu. Kızımdan ve ondan başka kimsem de yok. Kızımı çok seviyorum, zaten birkaç sefer intihar etmeye kalkıştım o üzülmesin diye vazgeçtim'' dedi. Eşinin eski sağlığına kavuşması için yardım isteyen Şeyma Bayram (36), " Eşimden 11 yıl önce boşandım. Fakat sonradan bu durumunu öğrendim, ona destek olsun diye kızımla görüştürmeye başladım. Sonradan Bahattin gözlerini de kaybetti. Bu sefer de o kızını göremiyor ve üzülüyor. Manevi olarak destek verebiliyorum. Önce Allah'a sonra insanlara saygımız var. O yüzden biz ayrılsak bile medeni olarak çocuklarımızı anne babasından ayrı tutmamalıyız. Kızım, 'Neden kimse yardım etmiyor' diye sürekli soruyor'' diye konuştu. Babasını çok sevdiğini belirten 7'nci sınıf öğrencisi Nahide Yılmaz (13) da, "Babamın böyle olmasına üzülüyorum. İnsanların yardımcı olmasını istiyorum ama yardımcı olabilirler mi onu da bilmiyorum. Babamla el ele gezmek isterim. Bu beni mutlu eder'' dedi.