Bir annenin acı kaderi

Özürlülere yönelik düzenlenen bir program için bilgi sahibi olmak amacıyla Konya'ya gelen Harmankaya, Beyşehir'de gurbetçi bir ailenin bağışladığı evde oturduklarını söyledi.

Yaklaşık 29 yıl önce Bayram Harmankaya ile evlendiklerinde çocuk sahibi olmayı istediklerini ancak 18 yıl bu özlemlerine kavuşamadıklarını ifade eden Harmankaya, “Sonunda bir çocuk sahibi olacağımı öğrendim. Çok mutlu olduk ancak bu uzun sürmedi. Bebeğim kan uyuşmazlığı nedeniyle ölü doğdu. Ondan sonra da çocuk sahibi olamayacağımız söylendi” dedi.

Evlatlık edinmeyi düşünürken bir kadının karnındaki bebeği bakamayacağı gerekçesiyle aldırmayı istediğini öğrendiğini ifade eden Harmankaya, şunları kaydetti:

“Çocuğu evlatlık alabileceğimi belirterek kadından aldırmamasını istedim. Teklifim kabul edilince bebeğin doğacağı günü iple çektim. 9 yıl önce bebeği kucağıma aldığımda dünyanın en mutlu kadını ben oldum. İnanılmaz duygular içindeydim. Büyük mutluluk ve heyecanla Enes adını verdiğimiz bebeğimizi büyütmeye başladık. Zamanla fiziksel gelişimini sürdüremediğini, çevresine tepki vermediğini fark ettim. Hemen Ankara'ya gittim. Oradaki muayenelerde bebeğimin anne karnındayken, geçirilen bir hastalık yüzünden engelli olduğunu öğrendim. Bana bebeğimin spastik olduğunu söylediler.”

TEDAVİ GEREKÇESİYLE DOLANDIRILDILAR...

Çevresinden aldığı maddi yardımlar ve borçlarla Ankara ve İstanbul'da birçok hastane ve doktora gittiğini anlatan Harmankaya, “Tıp bir çare bulamadı. Otla tedavi edeceklerini belirten bazı insanlar bizimle iletişim kurdu. Hatta okuyup üfleyerek tedavi edeceklerini söyleyenler bile geldi. Binlerce YTL dolandırıldık. Enes'in iyi olması için herkese inanıyordum. Enes sağlığına kavuşsun ben aç, susuz kalmaya razıyım. Tıp çare bulamıyorsa kimsenin çare olamayacağını öğrendim” dedi.

EN BÜYÜK HAYALİ ENES'İ OKUTMAKTI

Enes'in şu anda yürüyemediğini, konuşamadığını, çevresine hiç tepki vermediğini vurgulayan Harmankaya, yine de Enes'in kendisini ve eşini hayata bağladığını söyledi.

Engelli de olsa Enes ile gurur duyduğunu dile getiren Harmankaya, şöyle devam etti:

“Hiç pişman olmadım. Enes ile çok mutluyum. Evlatlık alırken en büyük hayalim çocuğumu okutup doktor yapmaktı ama olmadı. Şimdi bana bir kez olsun anne demesini bekliyorum. Bir gün oğlumun yürüyeceğine, benimle konuşacağına inanıyorum. Konuşmasa da yürümese de onu çok seviyorum. Evime sadece Enes için birkaç çeşit mutfak robotu aldım. Yumurtayı, peyniri, yemeği aklınıza ne gelirse sağlıklı bir insanın tüketebileceği her şeyi robottan geçirip püre halinde Enes'e yediriyorum. Artık sağlıklı da olsa çocuk istemiyorum. Enes benim çocuk özlemimi giderdi. Tek korkum onun benden alınması. Enes'i bizden alırlarsa yaşayamam.”

“ONUNLA NEFES ALIYORUZ”

Enes için bugüne kadar hiç yardım almadığını belirten Harmankaya, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne özürlü yardımı almak için yeni dilekçe verdiğini, olumlu sonuçlanması halinde ilk kez maddi yardım alacağını bildirdi.

Enes ile nefes alıp verdiklerini vurgulayan Harmankaya, “Doktorlar 'iyileşmez' diyor ama ben farklı düşünüyorum. Enes'in çevresinde olup bitenleri anlamaya başladığına inanıyorum. Bir gün bana anne diyecek ve beni 9 yıl önce olduğu gibi dünyanın en mutlu insanı yapacak. Ben engelli ailelerine sesleniyorum; sağlıklı çocuğu herkes büyütür. Önemli olan hayata desteksiz tutunamayan engellilere sahip çıkmaktır” diye konuştu.