Doğu Almanya Meclisi tarafından, Doğu Almanya vatandaşlarının Batı Almanya’ya kaçmalarını önlemek için 13 Ağustos 1961 yılında Berlin’de yapımına başlanan 46 km uzunluğundaki Berlin duvarı 25 yıl önce yıkılmıştı. Soğuk savaşın en açık sembolü olan bu duvar, batı yakasında “utanç duvarı” olarak da anılıyordu. II. Dünya Savaşı sırasında Doğu Almanya’dan Batı’ya kaçışlar büyük ölçüde Berlin’den gerçekleşiyordu. Doğu Almanya Meclisi kararıyla bu duruma dur demek için Berlin’de 12-13 Ağustos 1961’de örülmeye başlanmıştır. Duvarın amacı Doğu Almanya halkının Batı Almanya’ya kaçmasını önlemektir. İnsanların kaçmak istemelerinin nedenleri arasında ekonomik rahatlık istemeleri, tutukluluk duygusu ve diğer tarafta kalan akrabalara özlem gibi durumlar yer alıyordu. Planlar tamamıyla gizlilik içinde gerçekleşmiştir. Meclis kararı ile yaptırılan bu duvar 46 km uzunluğundadır. 1961 yılında sadece basit tel örgü çekilmesiyle ayrım başladı. Duvarın doğu tarafı kaçmaya çalışan insanların çabuk görülmesi için beyaz renge boyandı. Batı tarafı ise grafitti ve farklı tarz çizimlerle doluydu. Duvar boyunca 25 demiryolu, karayolu, suyolu sınır kapısı ve 186 yüksek gözetleme kulesi bulunuyordu. Sıkı gözetime rağmen kayıtlara geçen 5 bin kişi farklı yöntemlerle kaçmayı başarmıştır. Kaçış yöntemleri arasında 150 metrelik tüneller, bavul ve bagajlarda insan taşıma olmasının yanı sıra dönemin konser için doğuya giriş izni alan bir müzik grubu hoparlörlerin içinde gençleri karşıya geçirmiştir. Genel geçiş sırasında hayatını kaybedenlerin sayısı tam olarak bilinmemekle beraber en az 85 en fazla 238 kişi olduğu tahmin ediliyor. 9 Kasım 1989’da Doğu Almanya’nın Batı’ya geçiş yapabileceğini açıklamasıyla tesisler yıkılmıştır Berlin duvarının bir bölgesinde duvarın bazı kalıntıları ve konuyla ilgili müzeler bulunmaktadır. Konuyla ilgili birçok film çekilmiştir (Good Bye Lenin, Berlin Üzerinde Gökyüzü, Berlin Mucizesi)