Ben çocuktum, Kürt arkadaşlarım vardı aynı mahallede...
Kürt olduklarını büyüdükten sonra öğrendiğim...
Sonra büyüdüm, Laz, Çerkez, Alevi, Sünni, Amerikalı, Alman ve
hatırlamadığım kadar milletten arkadaşlarım oldu hayatımın her
anında...
Kürt arkadaşlarımla baş koyduk bir devlet yurdunda aynı
yastığa...
Hayatım boyunca ailemden, insanların kimliklerine ait
tanımlamalar, ayrıştırmalar duymadım...
İnsan sevgisiyle büyütüldüm, ırkçılıkla değil çok şükür...
Ama çevreden, sokakta uluorta konuşanlardan o iğrenç lafı çok
duydum!
"Ermeni dölü" diyorlardı
"büyükler" birilerine kızdıkları zamanlarda!
Ne demekti ki diye düşündüğüm çok oldu aklımın ermediği o
anlarda!
Ve hep hayıflanırım hala...
Neden benim Ermeni arkadaşım olmadı baba?
***
Birkaç gün önce, Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım
Fakültesi Sanat Bölüm Başkanı Prof. Ahmet Atan bir twit paylaşmış
takipçileriyle;
"Yahudi, Ermeni ve Rum'sanız Gezi Eylemlerinde Aktif
Rol Almanızı Anlayışla Karşılıyorum. Lütfen Soyunuzu
Araştırın"
Bu ülkede ırkçı insanların sayısı ne kadar bilemiyorum ama
bildiğim bir şey var ki, Ermeni'yi hakaret literatürüne almış
"zavallılar" var!
Bu ülkede bir milleti aşağılayacak kadar
"soysuzlaşmışlar" var!
Bu ülkede Ermeni olmayı bile öldürülmek için yeterli sebep
sayanlar var!
Sözde demokrasi yanlısı, sözde barış müptelası bu "zavallıların"
barışı savunmak için kullandığı kendini haklı çıkarma şekli
Ermeni=Soysuz!
Oysa asıl "soysuzluk", bir insanın kimliğine
bakıp onu bir sınıfa sokmaya çalışmaktır!
Asıl "soysuzluk", bir insanı Ermeni, Rum,
Yahudi diye aşağılamaktır!
Asıl "soysuzluk", bir ırkı üstün belleyip diğer
ırkları küçümsemektir!
Asıl "soysuzluk", bu söylemler üzerinden, bu
topraklarda yaşayan azınlıkları tehdit etmektir!
Okumuş, etmiş, kendine ülkenin en iyi üniversitelerinden birinde
yer bulmuş bu "adam" bilir mi bilmem ama...
Asıl "soysuzluk", Allah'a inandığını söyleyip
onun yarattıklarını ötelemektir!
Evet, yaşam yolunu yarıladım ama benim hiç Ermeni arkadaşım
olmadı!
Ama artık eminim ki, Ermeni olduğunu söylemeye korkmuş çok
arkadaşım olmuştur!
Bu pis söylemlerden ürküp, bu ırkçılıktan çekinip kim bilir ne
korkularla girmişlerdir gece yataklarına...
Nasıl söylesinler ki "Ben Ermeniyim" diye ulu
orta!
Böylesine kindar, böylesine nefret dolu insanlar
"havlayıp" dururken ortalıkta!