Dikkatinizi çekmiştir.
Birkaç gündür sizlerle birlikte olamıyorum.
Çünkü gribimle uzun süredir medyatik değil, seviyeli bir ilişkim
var. Ve bu nedenle kendimde pc başına oturacak gücü
bulamadım.
Ayrı kaldığımız bu süreçte, çok fazla şey biriktirdim.
“Tüh, keşke gündemin şu yoğun konularını kendi
penceremden okuyucularla paylaşabilseydim” diye çok
iç geçirdim.
***
Ben buralarda yokken;
Ders çalışmayan çocuklarınızı sıkmayın. Okul bu, herkes gibi
elbet o da halleder.
Yemeye devam edin, “ya
şişmanlarsam?” demeyin. Emin olun, can boğazdan
geçer.
Ben yokken;
Hedefleriniz-amaçlarınız karşısında mağlup olursanız, sevgiliniz
terk ederse, hayallerinizi kırmaya çalışanlar olursa; üzülün.
Hakkınızdır. Yaşanan kötü şeyler karşısında insan üzülür. Hatta
biraz da yıkılır, ağlar.
Ağlayın.
Tutmayın kendinizi.
Çünkü ne geldiyse başımıza “üzülme,
geçer” diye teselli verenlerden,“ağlama,
yakışır mı?” diyen maskeli balo insanlarında
geldi.
Onlar hep bir şeyi unuttu. Mühim olan yenilgiler sonrasında
ağlamak değildir, ağladıktan sonra gözyaşlarını silip tekrar
savaşabilmektir.
Bu nedenle içinizi dökün, sövün, biraz efkarlı, biraz da
depresif takılın. Yatağa kapanıp uyuyun, yemekten kesilin… Ama
sonra da kalkıp savaşmaya kaldığınız yerden devam edin.
Zira savaşmak lazım. Ki kapitalist dünyanın bu
savaşa neden olduğunu da zannetmeyin. Adem’in dünyası zaten her
zaman “savaşkan” idi. Biz de ona uymaya
devam ediyoruz.
Ben yokken;
“Sevgilerinizi aldatmayın” demiyorum.
Sadece “aldatmayacağınız sevgililer
seçin” diyorum. Böylece başkasına değil, önce
kendinize dürüst davranmış olursunuz.
Hele çok sevin – sevilin hiç
demiyorum. Kim bulmuş ki bunları siz
bulacaksınız “hop” diye. Fakat diyeceğim
şu ki, ailelerinizin kıymetini bilin, size değer verenleri fark
etmeye çalışın. Azıcık gözünüzü açın, mutlaka o sevgiyi
hissedeceksiniz.
Ben yokken;
Bir saatliğine de olsa, TV’yi, bilgisayarı bir kenara koyun ve
bir romana başlayın. İnsanı, insanları,
empatiyi, “yaşamayı” fark edin.
Okuyun.
Okumadan bu yaşam sayfaları çevrilmez çünkü…
***
Çarşamba günü yazımı yazabileceğimi düşünüyorum.
Bu süreçte Twitter ve Facebook’dan takip edebilirsiniz beni.
En kısa sürede yepyeni yazılarla birlikte olmak dileğimle.
Esen kalın.
Selçuk B.