Ben buralarda yokken...

Selçuk Baymaz selcukbaymaz@internethaber.com

Dikkatinizi çekmiştir.

Birkaç gündür sizlerle birlikte olamıyorum. 

Ayrı kaldığımız bu süreçte, çok fazla şey biriktirdim.

 “Tüh, keşke gündemin şu yoğun konularını kendi penceremden okuyucularla paylaşabilseydim” diye çok iç geçirdim.

Ve yazılarımı sizlerle paylaşmayı çok özledim.

***

Ben buralarda yokken;

Karnesi kötü gelme ihtimali olan çocuklarınızı sıkmayın. Okul bu, herkes gibi elbet o da halleder.

Yemeye devam edin, “ya şişmanlarsam?” demeyin. Emin olun, can boğazdan geçer.

Ben yokken;

Hedefleriniz-amaçlarınız karşısında mağlup olursanız, sevgiliniz terk ederse, hayallerinizi kırmaya çalışanlar olursa; üzülün. Hakkınızdır. Yaşanan kötü şeyler karşısında insan üzülür. Hatta biraz da yıkılır, ağlar.

Ağlayın. Tutmayın kendinizi. Ne geldiyse başımıza “üzülme, geçer” diye teselli verenlerden, “ağlama, yakışır mı?” diyen maskeli balo insanlarında geldi.

Onlar bir şeyi unuttu hep. Mühim olan yenilgiler sonrasında ağlamak değildir, ağladıktan sonra gözyaşlarını silip tekrar savaşabilmektir.

Bu nedenle içinizi dökün, sövün, biraz efkarlı, biraz da depresif takılın. Yatağa kapanıp uyuyun, yemekten kesilin… Ama sonra da kalkıp savaşmaya kaldığınız yerden devam edin.

Savaşmak lazım çünkü. Ve zannetmeyin ki kapitalist dünya yüzünden böyle savaşçı olduk. Adem’in dünyası zaten her zaman  “savaşkan” idi. Biz de ona uyduk.

Ben yokken;

Sevgilerinizi aldatmayın” demiyorum. Sadece “aldatmayacağınız sevgililer seçin” diyorum. Böylece başkasına değil, önce kendinize dürüst davranmış olursunuz.

Hele sevin – sevilin hiç demiyorum. Kim bulmuş ki bunları siz bulacaksınız “hop” diye. Fakat diyeceğim şu ki, ailelerinizin kıymetini bilin, size değer verenleri fark etmeye çalışın. Azıcık gözünüzü açın, mutlaka o sevgiyi hissedeceksiniz.

Ben yokken;

Bir saatliğine de olsa, TV’yi, bilgisayarı bir kenara koyun ve bir romana başlayın. İnsanı, insanları, empatiyi, “yaşamak”ı fark edin.

Okuyun.

Okumadan bu yaşam sayfaları çevrilmez çünkü…

***

Sizden birkaç gün daha müsaadenizi ve sabrınızı isteyeceğim.

Bu süreçte Twitter ve Facebook’dan takip edebilirsiniz beni.

En kısa sürede yepyeni yazılarla, “konu ve konuklarımla”  sizlerle birlikte olacağım.

Esen kalın.

Selçuk B.