Belçikada ötenazi patlaması

Belçika'da ötanazi uygulamasında son 1 yılda yüzde 10 artış görüldüğü, her ay 40'a yakın hastanın yaşamına bu yöntemle son verildiği bildirildi.

Yetkililer, "resmi rakamların ve beyanların" belirlendiğini, gerçek rakamın en az iki misli fazla olduğunu ifade ediyor. Belçika'da resmi kayıtlara göre 2005 yılında 400, 2006'da 450 kadar kişiye ötanazi uygulandı.

Ötanazi oranının ülkenin Flaman kesiminde yüzde 79'u bulduğunu belirten uzmanlar, Valonya'da bu oranının düşük gözükmesini, gerekli resmi beyanların yapılmamasına bağlıyor. Çok sayıda doktorun, "mesleki uygulamalar konusunda kimseye hesap vermek zorunda olmadıkları" düşüncesiyle ötanazi bildirimlerini yapmayı reddedikleri ifade ediliyor. Ötanazi yaptıranların yüzde 86'sını kanser hastalarının oluşturduğu belirtiliyor.

"Ölme hakkı" olarak tanımlanan, sözcük olarak Yunanca "euthanasia: kolay ölüm"den gelen ötanaziyi Hollanda'nın ardından yasalaştıran ikinci ülke olan Belçika'da, "uygulamadaki zorluklar" nedeniyle tercih edilen "kayıt dışı ötanazinin" eldeki verilerin birkaç katı olabileceğine işaret ediliyor.

Yasalara göre Belçika'da ötanazi isteyen hastanın 18 yaşından büyük olması, bu talebini bilinçli ve kendi iradesiyle yapması, bu isteğini düşünerek ve birkaç defa yansıtması şart koşuluyor. Hastaya ötanazi yapılabilmesi için, "fiziki veya psikolojik açıdan, tıbbi olarak sürekli ve dayanılmaz acı çekiyor olması, hastalık sürecinde çaresiz bir aşamada bulunması" gerekiyor.

Ötanazi yapacak doktorun hastayla derinlemesine görüşmesi, sağlık durumu hakkında ayrıntılı bilgi vermesi, "ötanaziden başka bir çare kalmadığı" konusunda hastayla mutabakat sağlaması da koşullar arasında bulunuyor."Hastanın ötanazi talebinde bulunmasıyla yapılması arasında en az 1 ay geçmesi" ve "özel bir komisyonun nihai kararı vermesi" şartları da yasada yer alıyor.

Yasaya göre, Belçika'daki insanlar, arzu ederlerse sağlıklı günlerinde bir yazılı vasiyet hazırlayarak, amansız bir hastalığa yakalandıkları veya bir kaza sonucu bilinçsiz kaldıkları, kurtuluş ümidi bulunmadığı durumlarda, ötanaziye gidilmesini isteyebiliyorlar. Bu durumda, bir vekaletnamede, bir veya birkaç kişinin ismi verilebiliyor ve bu kişiler ötanazi kararını hasta adına doktorlara bildirmekte yetkili kılınabiliyor.

Belçikalı doktorlar, ötanazinin yapılmasını izleyen 4 gün içinde, Federal Kontrol Komisyonuna bilgi raporu sunuyorlar. Bu komisyonun üyelerinin üçte ikisi, mevcut verilerin incelenmesinden sonra, ötanazinin gereksiz olduğu kanaatine varırsa dosya savcılığa sevk ediliyor ve adli takibat başlatılıyor. Yasa, hiçbir doktorun zorla ötanazi yapmaya mecbur edilemeyeceğini de kayda bağlıyor.