Bekir Coşkun bıraksın mı?

Bekir Coşkun'ü hüzün bastı. En yakın arkadaş Çölaşan'ın kovulduğunu öğrendiği gece sabaha kadar uyuyamamış..

Şimdi "Kürek arkadaşımı dalgalar aldı" diyor. Ulaşmak istedikleri yeri de söylüyor:

"Mustafa Kemal’in memleketi.... Bizim ülkemiz..." O ülkeyi de şöyle tarif ediyor:

"Çağdaş okulların bahçesinde, çocukların sevgi-barış-özgürlük şarkıları söyledikleri, karanlık merdiven altlarında tarikat kurslarının yer almadığı bir yer...

İtilmiş, yasaklı, suçlu, sakıncalı, haram, günahkár, aşağılanan, hiç sayılan kadınların olmadığı yurt..."

İlk şoku atlatan Coşkun Hürriyet'teki köşesinde bu konuyu yazdı. Kendisini ve Çölaşan'ı olarak niteledi.

Yazar karar aşamasında.. En yakın arkadaşını kaybetmenin acısıyla soruyor:

"Emin Çölaşan artık yok.Ne yapmalıyım?..

Bırakmalı mıyım kürekleri?...

Ben şimdiye kadar her şeyimi okurlarımla paylaştım. Evimizi, evimizdeki canlıları, kemanımı, şarkılarımı, sevdalarımı, sancılarımı...

Bilmezsiniz; yazılarımı onlarla birlikte yazarım ben.

Şimdi soruyorum: Ne yapmalıyım.

Asılsam mı küreklere?..

Avuçlarım kanasa da, hırsımdan ağlasam da, o yere doğru tek başıma kalsam dahi çekmeli miyim kürekleri?

Yoksa, vaz mı geçsem kürek çekmekten? Söyleyin dostlarım... Ne yapmalıyım, ne?.. "