Başkan sabaha kadar uyuyamadı

Yağmur damlaları yüzlerden sicim gibi akıyordu. İnsanlar sağa sola kaçışıyordu. Malatya'nın Hekimhan ilçesine bağlı Hasançelebi beldesinde iç karartan bir hava hakimdi..

Belediye Başkanı Mehmet Şerif Yıldırım, öğle yemeği için belediyeden çıkıp eve doğru yöneldi. Başkan caddede yürürken birden irkildi.

Kamyonun altında küçük bir kız öğrenci gördü. Belli ki ıslanmamak için girmişti oraya. "Ne yapıyorsun?" diye seslendi. Cevap veremedi, kızın gözlerindeki korkuyu farketti. Elinde saklamaya çalıştığı bir şey vardı.

Bir yufka vardı elinde. İçinde de kocaman bir havuç bulunuyordu. Onun peyniri, patatesi kıyması yoktu. Değil meyve suyu içme suyu bile yoktu. Yaşıtları yemek seçerken mutsuzluğa düşüyordu ama o yufkasına sahip olduğu için şükrediyordu.

Sonunda kız dile geldi. 'Vallahi bir şey yapmıyorum başkan amca, yağmur yağıyordu da, kamyonun altına onun için girdim' cümlesi dudaklarında dökülüverdi. Titrek sesli konuşması başkanın gönül telini titretmişti.

Boğazı düğüm gibi olmuştu. İçini bir ürperti sardı. Kendisine öfkenlendi, yoksulluğu bilmiyor değildi. Bulunduğu çevrede yoksulluk zaten vardı. Ama küçük bir kız öğrencinin o bakışları ve elindeki havuçlu yufkası bir türlü gözünün önünden gitmiyordu.

Hesaplaştı kendisiyle. Evine doğru attığı her adımda. Evine giden başkan, oğlunun sıcak yemeği beğenmediğini gördü. Daha fazla rahatsız oldu. O gece sabaha kadar uyuyamadı. Gözlerini yumsa da o hazin görüntü gözünün önünden bir türlü gitmiyordu.

Kimbilir beldesinde daha böyle dipte köşede elinde yufka ile karnını doyurmaya çalışan kaç öğrenci vardı. Bunlar civar köylerden beldeye taşımalı eğitim sistemi ile taşınan öğrencilerdi.

Dayanılacak gibi değildi bu.. Malatyanın ileri gelenlerine mektup yazdı. Yardımlar yağdı, hayırseverler imdada yetişti. Taşımalı eğitimle gelen 60 öğrencinin yemek masraflarının büyük bölümü karşılandı. Şimdi onlar her öğlen sıcak yemeği yiyorlar. Kamyon altında yufka arası havuç yiyen kız da sıcak çorbasını yudumluyor. Şimdi o kızın gözleri parıldıyor..