Başbakanla görüşeceklere öneriler
Abone olMedya mensuplarının Başbakan'la görüşmesinin uzmanlık işi olduğunu söyleyen Bekir Coşkun, görüşmeye gidecek muhabirlere de bir takım önerilerde bulunuyor.
Medya zor iş...
Medyada başbakanlarla görüşmek ayrı bir uzmanlık ister, öyle herkes başbakanlarla görüşemez.
Başbakanlarla oturup karşılıklı görüşmenin birinci şartı; devamlı sırıtacaksınız.
Diyelim ki o kötü bir şey anlatıyor; savaş, terör, zamlar, pahalılık, işsizlik...
Ama sanki çok iyi bir şey olmuş gibi sizin yüzünüzde bitmeyen gülücükler olmalı.
Başbakanın ‘Ne sırıtıyorsun, bunda sırıtacak ne var?’ deme olasılığı yoktur.
Çünkü başbakanlar ‘Kötü şeylerim bile güzel’ diye düşünürler.
*
İkinci önemli nokta kafa sallamaktır.
Başbakan ne anlatırsa anlatsın.
Bu önemli değildir.
Önemli olan o konuştukça, kafanızın ‘Doğru söylüyorsunuz’ anlamında, yukarıdan aşağıya sallanmasıdır.
Kafa sallamanın geç devreye girmesi tehlikesine karşılık, daha Başbakan’ın yanına girişte, hatta sabah evden çıkarken kafa sallamaya başlamak uygundur.
*
Bir diger husus:
Çıkartılacak sesler önemli bir noktadır.
Başbakanlarla konuşurken ‘İsabet buyurduğunuz gibi...’, ‘Hakikaten öyle...’, ‘Bu cevabınız önemli...’, ‘Ne güzel de söylediniz...’ gibi sesler yararlı olur.
Bunlara ek olarak: ‘Tamam...’, ‘Hah...’, ‘Oh...’ ve her anlama gelebilecek ‘Gulkk...’ gibi sesler faydalıdır.
*
Ayakta görüşmelerde bunlara ek olarak:
Burada vücudun kendi ekseni etrafındaki hareketleri fevkalede önem taşır.
Buna ‘kıvırma’ diyoruz.
Başbakan konuştukça, gövdenin önce kalçalardan sağa-sola, sonra öne ve arkaya doğru hareketleri yararlı olur.
Ayaklar ve kafa sabit, vücut saat istikametinde hafif hafif çevrilir.
Yanlış sorularda; iki tur geri alınır.
Soru sorma aşamasında bu kıvırtma hareketlerinin hızlandırılması faydalı bir şeydir.
Hassas sorularda ise; saat istikametinde üç tur kıvırdıktan sonra, ters istikamette hızla iki tur çevirip, bir dikine zıplama iyidir.
Bu medya zor iştir.
Medyada başbakanlarla görüşmek ayrı bir uzmanlık ister, öyle herkes başbakanlarla görüşemez.
Başbakanlarla oturup karşılıklı görüşmenin birinci şartı; devamlı sırıtacaksınız.
Diyelim ki o kötü bir şey anlatıyor; savaş, terör, zamlar, pahalılık, işsizlik...
Ama sanki çok iyi bir şey olmuş gibi sizin yüzünüzde bitmeyen gülücükler olmalı.
Başbakanın ‘Ne sırıtıyorsun, bunda sırıtacak ne var?’ deme olasılığı yoktur.
Çünkü başbakanlar ‘Kötü şeylerim bile güzel’ diye düşünürler.
*
İkinci önemli nokta kafa sallamaktır.
Başbakan ne anlatırsa anlatsın.
Bu önemli değildir.
Önemli olan o konuştukça, kafanızın ‘Doğru söylüyorsunuz’ anlamında, yukarıdan aşağıya sallanmasıdır.
Kafa sallamanın geç devreye girmesi tehlikesine karşılık, daha Başbakan’ın yanına girişte, hatta sabah evden çıkarken kafa sallamaya başlamak uygundur.
*
Bir diger husus:
Çıkartılacak sesler önemli bir noktadır.
Başbakanlarla konuşurken ‘İsabet buyurduğunuz gibi...’, ‘Hakikaten öyle...’, ‘Bu cevabınız önemli...’, ‘Ne güzel de söylediniz...’ gibi sesler yararlı olur.
Bunlara ek olarak: ‘Tamam...’, ‘Hah...’, ‘Oh...’ ve her anlama gelebilecek ‘Gulkk...’ gibi sesler faydalıdır.
*
Ayakta görüşmelerde bunlara ek olarak:
Burada vücudun kendi ekseni etrafındaki hareketleri fevkalede önem taşır.
Buna ‘kıvırma’ diyoruz.
Başbakan konuştukça, gövdenin önce kalçalardan sağa-sola, sonra öne ve arkaya doğru hareketleri yararlı olur.
Ayaklar ve kafa sabit, vücut saat istikametinde hafif hafif çevrilir.
Yanlış sorularda; iki tur geri alınır.
Soru sorma aşamasında bu kıvırtma hareketlerinin hızlandırılması faydalı bir şeydir.
Hassas sorularda ise; saat istikametinde üç tur kıvırdıktan sonra, ters istikamette hızla iki tur çevirip, bir dikine zıplama iyidir.
Bu medya zor iştir.