Aydın, sorular karşısında şaşkındı

Hayat Güzeldir programıyla tüm Türkiye'nin gönlünde yer eden İclal Aydın, uzunca bir aradan sonra tekrar okurları ile buluştu. Aydın, okurları ile buluştu buluşmasına ama gelen sorular karşısında şaşkınlığını da gizleyemedi. Aydın kendisine yöneltilen soruları "Her duyduğunuza inanmayın" adlı yazısında cevapladı...


Eveeet, döndüm ve köşeme kuruldum. Kısa bir izin yaptım bu arada. Bilmem ben yokken köşemin üzerine denk gelen bir yere "kendisi senelik izninin neredeyse tamamını kullanmaktadır" yazıldı mı? O aralar okuyamadım da...

Bu kısacık tatilin sonunda ki, pek tatil de denemez, zira çalışmaya kısmen de olsa devam ettim, bir dolu soruyla karşılaştım.

Şöyle ki:

1- Neredesin İclal Hanım kuzum? İnsan bir haber verir!

2- Donatella'nın programında giydiğiniz turuncu kapişonlu bluzu nereden almıştınız?

3- Ben de köşe yazarı olmak istiyorum.

4- Derginizin giriş yazısında herkese teşekkür etmişiniz ama aslında bize etmeliydiniz, biz niye yokuz?

5- Kafanızı kazıttığınız doğru mu?

6- Ercan Arıklı yaşıyor, haberiniz yok mu?
***
Ben bu soruların içinden birini yılın sorusu seçtim...

O yüzden onu en son yanıtlamayı düşünüyorum.

* "İclal Hanım neredesin'in yanıtını girişte verdik zaten.

* Donatella ve Cemal'in yemek programında giydiğim turuncu bluzu üç yıl önce almıştım. Nereden aldığımı da unutum gitti vallahi.

* Dergiye gelen mektuplara bakılırsa sanki bütün ülke köşe yazarı olmak istiyor. Seksenli yıllarda herkes şair olduğunu düşünürdü şimdi demek ki köşe yazarı olmayı istemek moda.

* Tesadüfe bakın ki baskıya girmiş olan üçüncü sayımızın giriş yazısında bu kez de okurlara teşekkür ediyordum. Kolay mı, bizi ilk haftamızda Türkiye'nin en çok okunan haftalık dergisi yaptınız. Teşekkür etmez olur muyum...

* Kafamı kazıttığımı da kim çıkardı yahu?

Ben bu efsanevi hikâyelerin hızına yetişemiyorum artık. Büyük ihtimalle aylar önce yazdığım; "gittim, saçımı kökünden kestirdim" satırı mutasyona uğraya uğraya "saçını kazıttı ya dönüştü...

Ucundan aldırmış, kestirmiş, epey kestirmiş, kısacık kestirmiş, dibinden kestirmiş, kazıtmış filan diye döndü galiba...

Saç maç önemli değil burada.

Yaşamın içinde o kadar çok ki bu tür değişime uğramış cümleler. Adına dedikodu deniyor biliyorsunuz. Sıradan günlerin can sıkınıtısı içindeki insanlar küçücük bir haberi kendilerince birazcık birazcık süsleyerek ucube haline getiriyorlar.

* Yılın sorusudur diye seçtiğim soru da tahmin edeceğiniz gibi, "Ercan Arıklı ölmedi, haberiniz yok mu?" cümlesiyle gelen...

Uzun yıllar Yılmaz Güney aslında ölmedi denmişti. Sonra "Ahmet Kaya ölmedi"ye dönüştü. Aslında Elvis de ölmemişti. Hatta Marilyn Monroe bir çiftlik evinde yaşlanmış.

Ama "Ercan Arıklı ölmemiş, Amerika'da yaşıyormuş, Gülse Birsel yazmış, benim haberim yok muymuş" gibi bir yoruma ne desem bilmiyorum...

Burada dedikodu şöyle devam eder...

Gülse Birsel aslında bir mizahçı değildir. FBI ajanıdır. Ancak çenesi çok düşük olduğundan sır tutamamaktadır ve teşkilattan kovulur. O da çevresindeki derin sırları gazetedeki köşesinde yazmaya başlar. Rahmetli Ercan Bey'in ölümü de o derin sırlardan biridir. Herkes cenazede göz yaşı dökerken aslında Ercan Bey uçaktan bizi seyredip gülmektedir. Gülse dayanamaz ve bunu yazar. "Ercan Bey beni aradı, böyle böyle dedi" diye döktürür. Okuyanların bir kısmı bunun bir mizah yazısı olduğunu düşünür. "Hayal gücü de ne geniş kadın canım" denir. Ama asıl uyanıklar o yazının dibindeki derin gerçeği anlamışlardır. Hiç üşenmez, anlamayanlara gerçeği açıklayan yazılar yazarlar...

Yani... Hakikaten. Gülse ne desin, ben ne diyeyim?.. "Ercan Bey ölmedi, kalbimizde yaşıyor" desem...

Ya da bu yazının sonunu sakın ciddiye almayın ben de abarttım desem?..

YAZI:İclal AYDIN