Arap ihanetini belgeleyen resimler

Basra'da çekilen birinci fotoğraf, AP tarafından dünyaya geçildi... ABD ile çarpışan, sivil giyimli bir Arap fedai, çaresizlik içinde yerde yatıyor. Kıpırdamaya takati kalmamış. Çevresi, içinde kadın ve çocukların da bulunduğu kalabalık tarafından sarılmış. Her tarafı kanlar içinde... Acımasızca sopalarla dövülüyor. Niye? Çünkü, vatanı için savaşmış. Eline silah almış. ABD ve İngiliz işgal kuvvetlerine karşı direnmiş. Bütün suçu bu! Peki, O'nu linç etmeye çalışanlar kimler? Vatanları ABD ve İngiliz işgal kuvvetleri tarafından ele geçirilen Araplar! Bir başka fotoğraf... Daha düne kadar "Ya Saddam, kanımız, ruhumuz sana feda" diyen kalabalıklar, Saddam'ın posterinin üzerinde. Kimi resmin üzerinde tepiniyor, kimi terliğini çıkarmış, Saddam'ın yüzüne vuruyor. Üçüncü fotoğraf, yine AP tarafından Safwan'da çekmiş... Iraklı bir çocuk, koluna ABD kokartı takmış. Yüzünde alabildiğine bir mutluluk parıltısı var. Zafer işareti yapıyor! Ve ihanetin fotoromanı... Tüyler ürperten bu fotoğraflar, Star Gazetesi'nde yer aldı. Bir Irak askeri, Basra'da sivil kıyafetlerle arabasına binmiş, İngiliz tanklarının arasından geçmeye çalışıyor. Belli ki, amacı işgal altındaki bu bölgeyi terk etmek. Bir anda koşuşturma başlıyor... Iraklılar, bağırarak İngiliz tanklarının yanına koşuyorlar. Elleriyle aracı işaret ediyorlar. Herhalde, "Yakalayın, vurun" diye bağırıyorlar: - Bu, kaçmaya çalışan bir Irak askeri. İngilizler de gereğini yapıyor! Silahsız Irak askerinin aracı tanklar tarafından vuruluyor. Araç yanmaya başlıyor. Irak askeri, olay yerinde hayatını kaybediyor. O'nu gammazlayanlar, son derece mutlu! Sanki, İngilizlerin vurduğu, onların soydaşı ve dindaşı değil. Sanırsınız, orada bir insan yanmıyor, havai fişek gösterisi yapılıyor. Vurulup yanan aracı büyük bir zevk içinde izlemeye başlıyorlar. İçlerinde gülenler ve sırıtanlar bile var. Sahne, tek kelime ile iğrenç! Örnekleri çoğaltmak mümkün. Dünya ajanslarında, bunların benzeri pek çok fotoğraf var. Bunlar, Arap ihanetinin fotoğrafları! Üstelik, bu sergilenen vahşetin hiçbir izahı yok. Saddam'ı sevmeyebilirler. O'nun zulmü altında yıllarca sıkıntı çekebilirler. Hatta, dövdükleri ve öldürttükleri insanlardan kötülük ve zulüm görmüş de olabilirler. Ne fark eder? Bunların hiçbiri işgal kuvvetleri ile birlikte hareket etmeyi gerektirmez! Hani, din kardeşliği çok önemliydi? Hani, İslam dünyası "Birbirine kenetlenmiş büyük bir aile" idi? Şu hale bakın. Aynı dini paylaşan insanlar, birbirlerine nasıl saldırıyorlar. Ne kadar büyük bir kin içindeler. Üstelik, bunu yaparken de bir başka dinin mensuplarını kendilerine "yandaş" tutuyorlar. Demek ki, sadece "din kardeşliği" yetmiyor. Millet olma bilinci yoksa, "din kardeşliği" hiçbir işe yaramıyor! Ortaya böylesine çirkin ve iğrenç görüntüler çıkabiliyor! Amerikalılar, son derece haklıymış. Olacakları çok önceden görmüşler. Yoksa, Bağdat'ın içinde böylesine kolay hareket edebilirler miydi? ABD tankları, Bağdat sokaklarında dolaşıyor. Ortada ciddi bir direniş yok. Şehrin, sadece yüzde 10'u direnebilseydi, o tanklar çoktan yumurta gibi kırılmıştı. Çünkü, arazide değiller. Tankların, manevra kabiliyetleri, alabildiğine sınırlandı. Her tank koca bir hedef haline geldi. İmha edilmeleri o kadar kolay ki. Sadece küçücük bir roketin tetiğine basmak yeterli. Üstelik, o tetiğe basacak insanın, binalar arasında kaybolup, kendisini saklaması da çok kolay. Ama, ortada o irade yok ki! Aslına bakarsanız, bütün bu olup biteni yadırgamak da yanlış. Sadece tarih tekerrür ediyor! Bu "din kardeşlerimiz" geçmişte de Hıristiyan İngilizlerle birlikte olup, Osmanlı'yı arkasından hançerlemediler mi? Yıllar önce yine aynı görüntüler yaşanmadı mı? Bugün üzerinde yaşadıkları o topraklar, İngilizlerin cetvelleri ile çizilmedi mi? Sahi, niye yadırgıyoruz ki! Emin Pazarcı / Tercüman