Anneler günü şiirleri kısa-10 kıtalık uzun şiirler sayfası
Abone olBize hayatı öğreten, nefes aldığı sürece önümüze ışık tutan, her şartta bizi karşılıksız koruyup kollayan annelerimizin günü bugün kutlanıyor. Bu özel gün için en güzel anneler günü şiirleri, duygusal kısa 4 kıtalık-8 kıtalık anneler günü özel şiirleri haberimizde.
Anneler günü şiirleri, duygusal 8 Mayıs anneler günü şiirleri kısa 4 kıtalık ve uzun 8 kıtalık en çok okunan yeni anneler günü şiirleri haberimizde. Yaşam sebebimiz, cennet kokulu annelerimizin günü olan 8 Mayıs anneler gününe özel en çok paylaşılan ve en duygusal resimli anneler günü şiirlerini sizler için seçtik ve bir araya getirdik. Başımızın tacı tüm annelerin bu özel günü kutlu olsun.
Her zaman her koşulda en büyük destekçimiz yaşam boyu sevgiye, saygıya ve hürmete layık en yüce varlıklarlar annelerimizi hatırladığımız Anneler Günü bugün yurt genelinde kutlanıyor. Cennetin bile ayaklarının altına serildiği annelerimizin için en güzel ve anlamlı Anneler Günü şiirlerini sizler için hazırladık İşte, SMS olarak ya da sosyal medyadan paylaşabilecek en güzel Anneler Günü şiirleri ve sözleri...
ANNELER GÜNÜ ŞİİRLERİ
Aşık Veysel Şatıroğlu - Anama
Dokuz ay koynunda gezdirdi beni
Ne cefalar çekti ne etti Anam
Acı tatlı zahmetime katlandı
Uçurdu yuvadan yürüttü Anam
Anaların hakkı kolay ödenmez
Analara ne yakışmaz ne denmez
Kan uykudan gece kalkar gücenmez
Emzirdi salladı uyuttu Anam
Doğurdu beni Sivas ilinde
Sivralan Köyünde tarla yolunda
Azığı sırtında orak elinde
Taşlı tarlalarda avuttu Anam
Ben yürürdüm Anam bakar gülerdi
Huysuzluk edersem kalkar döverdi
Hemen kucaklayıp okşar severdi
Çirkin huylarımı soyuttu Anam
Çocuğudum Anam bana ders verdi
Okumamı çalışmamı ön gördü
Milletine bağlı ol da dur derdi
Vatan sevgisini giyitti Anam
Tükenmez borcum var Anama benim
Onun varlığından oldu bedenim
Kimi köylü kızı kimisi hanım
Ta ezel tarihte kayıtlı Anam
Veysel der kopar mı Analar bağı
Analar doğurmuş ağayı beyi
İşte budur sözlerimin gerçeği
Okuttu öğretti büyüttü Anam
Necip Fazıl Kısakürek – Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim! ...
Ümit Yaşar Oğuzcan – Anacığım
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Biraz yorulmayayım, üzülmeyeyim, hemen
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi kalpli sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Şimdi ne o dünkü çocuk, ne de o masal kaldı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep lekeli parmaklarımı
Akşam biraz geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken “Yavrucuğum üşütme” derdi.
Hemen bir kazak örerdi biraz boş kaldı mı.
Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yine kalbinde yerim anacığım
Selam sana Anneler Günü İstanbul’dan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım.
Faruk Nafiz Çamlıbel - Anne
Uyusun da büyüsün
derdin büyüdüm anne.
Bana o ak sütünden
Verdin, büyüdüm anne.
Uykuma yıldızları
Serdin , büyüdüm anne.
Anne güzelliğine
Erdin, büyüdüm anne.
Cahit Sıtkı Tarancı - Anne Ne Yaptın?
Anne sana kim dedi yavrunu doğurmayı?
Sanki karnında fazla yaramazlık mı ettim?
Senden istemiyordum ne tacı ne sarayı
Karnında yaşıyordum kafiydi saadetim.
Bir kere doğurdunsa sonra niçin büyüttün?
Kundakta beşikte de bir zahmetim mi vardı?
Koynundan niçin attın yavrunu bütün bütün.
Bilmiyor muydun ki o yalnızlıktan korkardı?
Sütünden tatlı mıdır anne sanki bu hayat?
Bana sorsana anne yaşamak bir hüner mi?
El aç yalvar gündüze geceye boyun uzat
Bu uğurda bir ömür çürütmeye değer mi?
Karnında yaşıyordum kafiydi saadetim
Anne istemiyordum ne tacı ne sarayı
Anne karnında fazla yaramazlık mı ettim?
Anne sana kim dedi yavrunu doğurmayı?
Sezai Karakoç – Anneler ve Çocuklar
Anne öldü mü çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde siyah bir çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
ANNE
Ağaç olsan
Dal olurum anne
Yaprak olurum
Sana gelirim
Deniz olsan
Sel olurum anne
Irmak olurum
Sana gelirim
Bahçe olsan
Gül olurum anne
Toprak olurum
Sana gelirim
Güneş olsan
Yol olurum anne
Bayrak olurum
Sana gelirim
ANNECİĞİM
Anneciğim bugün sen dur
Ben bakayım sana ne olur
Ne istersen pişireyim
Evi silip devrişeyim
Ben doldurdum aklarını
Ödeyemem haklarını
Bugün senin günün anne
Bak kendini yordun gene
Canım kadar sevdiğim kim
CANIM ANNEM
Yemeyip de yediren,
Giymeyip de giydiren,
Her an bizi düşünen
Canım annem, gül annem.
Kol açıp, kanat geren,
Ömrünü bize veren,
Biz gülünce sevinen
Canım annem, gül annem.
ANNE SEVGİSİ
Sıcağın sinmiş bana,
Seni severim ana.
Sensin bana can veren,
Sensin bana kan veren.
Küçükken yudum yudum,
Sütlerinle uyudum.
Kulağıma ninniler,
Neler söyledin, neler.
Beni büyüttün ana,
Beni yürüttün ana.