Al fotoğraf makinanı koş Beşiktaş'a

"Eğer İstanbul'da iseniz, akşam ezanına doğru Beşiktaş'a yol uğratın, anlayacaksınız. Çünkü her akşam vakti, ezana yarım saat kala, Beşiktaş meydanının üzerinde binlerce sığırcık kuşu beliriyor."

Yukarıdaki satırlar Divan Edebiyatı profesörü ve Zaman yazarı İskender Pala'ya ait. Pala, bugünkü her akşam ezan vakti Beşiktaş'ta yaşanan bu benzersiz olayı şairane bir edayla kaleme aldı:

- Kumruların kuşluk zikirlerine nispet bunların da akşam zikirleri olmalı. Burada her akşam bu zikri bir resitale çeviriyor, seyredenlere ibretlik bir görsel şölen sunuyor, göklerde her akşam başka bir ebruyu desenliyor, her saniye bir başka cilve gösteriyorlar. Siyah tüylü, beyaz benekli, yeşil parıltılı ve erguvanî hareketli bu kuşlar, içlerine karışan bir martı veya kargayı hemen aralarından çıkarıyorlar. Nitekim bilim adamları da bilhassa kışın onların sürüler halinde uçmalarını güvenlik içgüdüsüyle izah ediyorlar. Ama ben gün batımında onları seyrederken bunca ihtişamlı bir görselliğe yalnızca güvenlik içgüdüsünün yetmeyeceğini, çünkü hareketlerinin ve seslerinin bir toplu ibadet hazzıyla senkron oluşturduğunu düşünüyorum. Öyle ki bazen küme, bazen saf halinde, bazen açılan, bazen kapanan bir nilüfer misali birbirleriyle bütünleşiyorlar. Akşam ezanından birkaç dakika sonra hepsi yere daha yakın geliyor ve tıpkı kumrular gibi selvilere konuyorlar. Barbaros Hayreddin Dede'nin türbesindeki kara selvilere. Dikkat ediyorum, selvi dallarının arasına en son sığınanlar, yavrular. Hani gözü açılmamış minikler. Anneleri ve babaları onlara sesleriyle yol gösteriyor, onları kanatları altına alıyorlar. Ve ertesi sabah, güneş doğarken, bütün selvi dalları kuşlarını uçuruyor, aynı heyecan yeniden başlıyor. Selvi ve sığırcık, gün doğarken ve gün batarken, bir vuslat ve bir hicran, bir içgüdü veya bir tespih...

Bence fotoğraf makinelerinizi omzunuza asıp gün batımında Beşiktaş yollarına düşme zamanı...