Ahmet Hakan nasıl böyle oldu?

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın sözleri, AK Parti iktidarının icraatları, muhalefetin tavrı, öğrenci protestoları, içki tartışmaları ve daha birçoğu...

Bunların hepsi Hürriyet gazetesi yazarı Ahmet Hakan'ın kimyasını bozdu.

Dün Türkiye'nin bir çok ilinde içki yasağını protesto edenlerin düzenlediği 'AKP'ye içiyoruz" eylemleri üzerinden kendisinde yaşanan fikir değişimini aktaran Hakan, bakın neler yazdı...

BEN NASIL BÖYLE OLDUM

- Normalde benim İzmir'de ellerinde kadehlerle sokağa dökülüp, "AKP'nin şerefine içiyoruz" diye eylem koyanlardan hiç hazzetmemem lazım. Ama hükümetin tutumu öyle bir hal aldı ki, artık sokaklara dökülüp kadeh kaldırarak eylem yapmak hak edilmiş bir siyasal gösteri oldu çıktı.

- Normalde benim Osmanlı'ya karşı özel bir antipatimin olmaması gerekir. Ama hükümetin "Ecdat edebiyatı" o denli aşırı bir hal aldı ki, Osmanlı denilince hemen kedimi başka bir odaya atıyorum.

- Normalde benim paşalarla, Haberel'la, Ergenekon sanıklarıyla falan hiç işimin olmaması gerekir. Ama "küçük hukuk ihlalleri" denilerek yapılan yanlışlar ve çektirilen eziyetler o boyuta vardı ki, hepsiyle de işim oluyor.

- Normalde benim Kurtlar Vadisi Filistin filmini büyük bir şevkle kaşılamam gerekiyor. Ama ülkenin egemenlerinin oluşturduğu siyasal koşullardan film çıkarmayı delikanlıca bir tutum olarak görmediğimden o şevki kendimde göremiyorum.

-Normalde benim Kemal Kılıçdaroğlu'nu daha fazla eleştirmem gerekiyor. Ama Kılıçdaroğlu eleştirisi yapanlar, bu eleştirileri o kadar partizanca ve "Tayyip Erdoğan'a vuramıyoruz bari ona vuralım" mantığıyla yapıyorlar ki, benim elim pek gitmiyor.

- Normalde benim eylem yapan üniversite öğrencileriyle aynı düzlemde bulunmamam gerekiyor. Ama o öğrencilerin üzerine öyle bir çullanılıyor ki, kendimi çullananlarla aynı safta görmek istemiyorum.

ZAMAN YAZARINI FETHULLAH GÜLEN'E ŞİKAYET ETTİ

HİLMİ HOCAYI BAŞKA BİR HOCAYA HAVALE EDİYORUM

Hilmi Yavuz, Zaman gazetesinde yine bana saydırmış. Hem de ter-ü taze bir edebiyat talebesi heyecanıyla.
Bir taraftan tirat attırarak allameliğini konuşturmuş, bir taraftan da "çakma","züppe" falan diyerek içindeki sokak çocuğunu ortaya çıkarmış.
Kısacası beni üzmek, incitmek için terbiye sınırlarını bir hayli zorlamış.
Bu enerjiyle, bu dinamizle, bu iştiyakla ben baş edemem. En iyisi Hilmi Hoca'yı, karıncanın bile incitilmesi karşısında gözyaşlarını akıtacak denli rikkatli bir kalbe sahip loan bir "hoca"ya havale etmek.

Fethullah Hocam...
Şu Hilmi Yavuz'a biraz vaaz-ü nasihat etseniz nasıl olur?