Ahıska Türkleri'nin dramı

AHISKALILAR İLGİ BEKLİYOR Özgür ve Bilge dergisi pek gündeme gelmeyen bir konuyu Mart sayısının kapağına taşıdı. “Ahıska Dramı” başlığını taşıyan kapak dosyasında 1993 yılından itibaren Türkiyeye gelip yerleşen Ahıska Türklerinin yaşadıkları sıkıntıları ele aldı. Bedriye Ertekin'in kaleme aldığı dosyada Ahıskalıların tarih boyunca yaşadıkları acı olayların yanısıra, yakın bir döneme kadar bu acıları yaşayanlardan ibret dolu hayat hikâyeleri de aktarılıyor. Doktorlar, mühendisler, öğretmenler amelelik yapıyor Türkiye’deki Ahıskalı Türklerin hiçbiri kendi mesleklerinde çalışmıyorlar. Çünkü diplomaları Türkiye’de geçersiz sayılıyor. Onlar yaşamlarını sürdürmek için önlerine çıkan her işte çalışıyorlar. Mevsimine göre pamuk tarlalarında pamuk işçiliği yapıyor, zeytin bahçelerinde zeytin topluyorlar. İnşaatlarda işçilik, yağlı boya ve badana işleri yapıyorlar. Hanımları konfeksiyon işyerlerinde, incir mağazalarında çalışıyor. Bahçıvanlıktan aşçılığa kadar her türlü işte çalışarak ekmeklerini taştan çıkarıyorlar−yeter ki namuslarıyla çalışacakları bir iş olsun, helâl para kazanabilsin, evlerine ekmek götürebilsinler. Umutsuzluğa yer yok Şu anda inşaatlarda ve tarlalarda çalışan doktorlar, mühendisler, öğretmenler, hemşireler, bilim adamları yine de umutsuz değiller. Türkiye’deki ekonomik şartların farkındalar. Kendilerinin yaşadığı işsizlik ve ekonomik sorunları bütün ülke halkının da yaşamakta olduğunun bilincindeler. Ve onlar bir gün asıl mesleklerine döneceklerine inanıyorlar. Onlar umutlarını asla kaybetmiyorlar. Özgür ve Bilge dergisinin görüşlerine yer verdiği Aydın’ın İncirliova ilçesinde faaliyet gösteren Ahıska Türkleri Kültür ve Dayanışma Derneği’nin Başkanı olan Alâattin Eyüpoğlu Türkiye’de çektikleri sıkıntılara rağmen yine de hallerinden şikâyetçi değil. “Biz Türkiye’ye kendi vatanımız diye gelmişiz. Amacımız, büyük paralar kazanıp sonra geriye dönmek değil. Ahıska Türklerinin yegâne vatanı Türkiye Cumhuriyeti devletidir ve toprağıdır. Bu topraklarda yaşayan yetmiş milyon insanmıza faydalı olmak, bu ülkenin iyiliği ve güzelliği için elimizden gelen hizmeti vermek bizim için kutsal bir görevdir” diyen Alaattin Eyüboğlu Türkiye’ye her zaman hizmet etmeye hazır olduklarını bir örnekle şöyle açıklıyor: “Kendim Türkiye’de askerlik yapmadığım için üzülüyordum. Büyük oğlum Ali Merden yirmi bir yaşına gelmişti. Askere alınması için müracaat ettik. Oğlum asker oldu. Ahıskalı Türklerden ilk asker babası olmanın mutluluğunu yaşadım” Ahıskalıları tanıyalım Ahıska Ardahan’ın Posof ilçesinin ötesinde Gürcistan sınırını çizen Çağ Suyu ve Kur ırmağının diğer tarafında yer alan güzel bir bölgenin ismi. Şu anda Gürcistan sınırları içinde bulunuyor. Anadolu ile aynı tabiat özelliklerine sahip. Bu benzerlik sadece coğrafî açıdan değil, sosyal açıdan da geçerli. Ahıska Türklerinin Anadolu insanıyla dini, dili, inancı, sosyal yaşamı, özü aynı. Ahıska Türklerinin tarihi 1578 senesine kadar gerilere uzanıyor. Üçüncü Murat Han zamanında, Gürcistan’ın fethinden hemen sonra İç Anadolu bölgesinden özellikle Konya, Tokat, Yozgat illerinden seçilen Türkler Ahıska ve çevresine yerleştirildi. Kısa bir süre içinde Ahıska Bölgesinin Atabekleri ve Türk ahalisi de kendi istekleriyle Müslüman oldular ve Ahıska 250 yıl boyunca bir Osmanlı eyaleti olarak kaldı. Tâ ki Osmanlı–Rus Savaşının bitimiyle 29 Eylül 1829 senesinde Ahıska’nın on sancağının Rusların eline geçmesine kadar. Bu tarihten itibaren Ahıskalı Türkler sürgünler, katliamlar ve çilelerle dolu uzun bir dönem yaşadılar. Ahıskalıların Türkiye özlemi ise 1992 yılında yona erdi. Dönemin Cumhurbaşkanı Turgut Özal, Orta Asya Türk Cumhuriyetlerine yaptığı gezileri sırasında Ahıska Türklerinin sorunları ile de ilgilendi ve 1993 yılında Türk Devleti Ahıskalı Türklere Türkiye’ye serbest geçiş ve Türkiye’de yerleşme hakkı tanıdı. Böylece, binlerce Ahıska Türkü Türkiye’ye geçti ve ülkemizin çeşitli bölgelerinde yerleşti.