A'dan Z'ye Türkiye medyası

Talat ATİLLA "Hürriyet'ten Akit'e 'Ruh Labirentleri'" başlıklı yazısında: "Medyanın, neredeyse tamamında dostlarımız var.Onların hoşgörüsüne sığınarak, gazetelerimizin 'Ruh Labirentlerine' yolculuk yapacağız.." dedi...

HÜRRİYET:

Mahallenin ağabeyi.

Bütün gazeteler onun gölgesinde.

Başlıbaşına bir kompleks sebebi.

Yediği yumrukları rakibine nakavt olarak geri gönderme ustası.

Gücünün farkında.

Naturel bir havası var.

Avuçlarında tuttuğu gündemi!

Her an bırakacak bakışlara sahip!

Modası geçmeyen fenomen.

Catherine Deneuve gibi! Klasik güzel.

”Devlete daha yakınız” diyen tek gazete..

Gazetecilik güdüsü zaman, zaman ‘iktidar tutsağı’ olsa da o bir lider..

Diğer gazeteler adının altında ezildiklerini özenle sakladılar…

O, batmayan Titanic!

Görkemli, geniş ve upuzun…

Hiç bir kaptan’ın, tek başına idare edemeyeceği kadar karışık!

SABAH:

Huysuz ama, güzel bir kız gibi..

Mahalle’nin tek güzeli olmasının, tek engeli olduğunu biliyor!

Çok çekici!

Ama fazla makyaj var!

Kurumsallaşamayınca özenle derlediği çeyizleri, demode oldu!

Kafası karışık!

Rotasını sık yenilemekten, arzu ettiği mesafeyi alamadı!

Mahallenin yaramaz çocuğu!

Ben bayram’da da oynarım diyen tek, mahalle sakini!

Ayakları üstüne bastığı zaman acımasız!

Hürriyet, kurşunlarını tek, tek sıkarken!

O, jarjörü boşaltır!

MİLLİYET:

Hürriyet’le aynı gurupta olmanın sıkıntısını en çok o, çekti!..

Gururlu bir amca gibi!

Kendisi olduğu zamanlar, Hürriyet’i aratmadı!

Ama o da, kendisini hep Hürriyet’le kıyasladı!

Hatta özendi! Son dönem ağırbaşlı halini terk etti.

İstediği elbiseyi bir türlü dikemeyen terzi gibi!

Canı sıkkın!

Makas bir yerde!

İğne bir yerde!


TÜRKİYE:

Mahallenin etliye, sütlüye karışmayan yengesi.

Bütün ev sahipleriyle iyi anlaşır!

Ağzından tek kötü söz çıkmaz!

Ona göre herkesin sevilecek bir yanı muhakkak vardır!

Bulaşmaz!

Uymaz kimseye!

Başkalarına göre değişken, kendine göre sağlam bir rotası vardır!

Gecekondu’da otururdu!

Taşındı!

Plaza’ya!..

YENİŞAFAK:

Tercüman misyonunu doldurabilecek tek gazete oydu.

Başbakan Erdoğan’a yakın görünmesi gücünü ve etkisini hem arttırdı!

Hem eksiltti!

Dışardan bakıldığında kumandalı gibi gözükse de!

Öyle değil!

Çok farklı denklemleri var!

Muhalif olma refleksi hep tetikte!

RADİKAL:

Mahallenin sosyete Ayşe’si..

Entellektüel ve farklı!

Gardrobunda her türlü elbise bolca var!

Takar, takıştırır!

Kime ne zaman, göz süzeceği belli olmaz!

Bazen, giyimiyle mahalleye parmak ısırtırken!

Bazen, o şık elbiselerin içinde kaybolur!

Boyunun küçüklüğüne rağmen etkisi tartışılmaz!

O, bir Radikal!

VATAN:

Genç yağız bir delikanlı.Kütük eski ama, ismi yeni!

Gecekondu yüzü görmeden, Plaza’ya taşınan tek gazete! Mahalle de bir hayli havası var!

Siperden başını kaldırdığında!

Mitralyöz gibi!

Mahalle de ciddi, ciddi volta atmaya başladı!

ZAMAN:

Mahallenin eskilerinden.

Eskiden üstü başı dağınık gezerdi.

O da, Plaza’ya geçti!

Çabuk alıştı!

Mahalle muhtarı onu hiç sevmedi!

Uysal ve gururlu halini kaybetmeden yaşadı!

Etliye karışmasa da!

Zaman, zaman sütlüye bulaştı!

CUMHURİYET:

Mahallenin inzibat çavuşu!

Sabit ve kararlı!

Ve kinci!

Herkesin yoğun bakımda dediği bir anda!

Final koşacak esrarlı bir efor!

Gözlüklü, biraz dırdırcı yaşlı büyükannemiz!


AKŞAM:

Mahallenin evde kalmış kızı!

Bir, o yana, bir bu yana!

Ne, gönlü kimseyi çeker!

Ne, de kimsenin gönlü onu!

İki eli böğründe, hep bekler!

TERCÜMAN:

Mahallenin iki çocuğu olan tek sakini!

Miras kavgasından belini doğrultamadı!

Hangi çocuğun üvey olduğuna Adli Tıp’ta karar veremedi!

Şanzıman ve difransiyel sorunlu!

Direksiyon hakimiyetini sağlarsa!

Mahalleyi toza boğabilir!


VAKİT:

Mahallenin tuzsuz deli bekiri!

Takiyye kelimesini sevmez!

Düşündüğünü yazmayı tirajdan kabul etselerdi!

O, 1 numaraydı!

Ne abdestsiz dolaşır!

Ne de dolaşanı sever!


YAZI:Talat ATİLLA