87’lik dedenin kız kaçırma öyküsü

GÖKÇEN B. DİNÇ / AKTÜEL Aşk değil mantık evliliğiymiş 87 YAŞINDAKİ MUSTAFA DEDE, 77 YAŞINDAKİ AYŞE NİNE’Yİ KAÇIRDI. “AŞKIN YAŞI YOK” DİYE MEŞHUR OLDULAR AMA... Mustafa Dede ve Ayşe Nine’nin aşk hikâyesi medyanın yoğun ilgisini çekti. Bir anda ünlü oldular, “aşkın yaşı yoktur” dendi, oysa onların hikâyesi aşktan ibaret değil, hatta hüzün dolu. Aktüel “yaşlı âşıklar” Mustafa Dede ve Ayşe Nine’yle görüşmek, bir aşkın “perde arkası”nı araştırmak için Nazilli’deydi. 87 yaşındaki Mustafa Çimendere, daha önce birbirlerine âşık oldukları ve sonunda kavuştukları yönündeki haberleri yalanlıyor, “Bizde komşu geline asla kötü niyetle bakılmaz.” Konya Akşehir pazarında sıradan bir gün. Rengârenk, taptaze, iştah açan sebze ve meyveler tezgâhlara sıralanmış, alıcılarını bekliyor. Satıcıların naralarına, haftalık sebze ve meyvelerini almak için pazara gelen Akşehir halkının konuşmaları ekleniyor. Pazar yerine çöken yoğun gürültünün içinde yürüyen 87 yaşındaki Mustafa Çimendere, kalabalığa sırtını dönüp bir tezgâhın önünde birden duruyor. Tezgâhtaki yumurtalara, yeşilliklere değil, satıcıya bakıyor. 77 yaşındaki Ayşe Yuvalı, yıllardır her hafta pazara çıkıyor, köy evinin bahçesinde yetiştirdiği nane, maydanoz, rokayı ve tavuklarının yumurtalarını satarak geçiniyor. Tezgâhın önünde duran yaşlı adama dikkatli bakınca o da hatırlıyor, yıllar önce gelin geldiği köydeki komşuları Mustafa’yı. “Nasılsın, iyi misin” ile başlıyor sohbet, dakikalar geçtikçe koyulaşıyor. “Aslında hiç iyi değilim” diyor Mustafa Çimendere, “32 yıllık karım üç yıl önce öldü. O zamandan beri perişan oldum. Kendi oğlum İzmir’de, uzakta değil ama ilgilenmiyor. Altı oğulluğum aynı bahçede oturuyor, bir tanesi kapımı çalıyordu, artık o da gelmez oldu. Evladın ne faydası var?” Ayşe Yuvalı “Benimkiler de aynı” diyor, “Beş oğlum 2 gızım va da 26 yıl önce gocam göçtüğünden beri kendi başıma yaşıyom. Hepsi dağıldı gettiler. Bir oğlan sade aynı köyde ama kapıdan bile bakmaz.” “Hadi gel o zaman” diyor Mustafa Bey, “seni Nazilli’ye götüreyim, geçinir gideriz”. “Tamam” diyor Ayşe Hanım, otogara gidip bindikleri ilk otobüsle başlıyor yolculukları. Şimdi neredeyse tüm Türkiye onları tanıyor. “Kadınlar evin kalayı” Uzun yaşayan insanları ile ünlü olan Nazilli, bu kez Ayşe Nine ve Mustafa Dede ile gündemde. İki yaşlı insan bu ilgiye hayret ediyor. Gazetelerde, internet sitelerinde, hatta televizyonda onlarla ilgili birçok haber çıktı. Hepsinin ortak kanısı aşkın yaşının olmadığı. El ele tutuşmaları söylenen zorlama fotoğraflar, el ele yürümeleri salık verilen görüntüler… Elbette aşkın yaşı yok, ancak onların hikâyesinin bu benzer anlatıların çok ötesinde olduğunu Nazilli’ye gidince anladık. Nazilli kaymakamı Caner Yıldız’ın daha önce üç kere ziyaret ederek destek verdiği çifte yine onun yardımları ile ulaştık. 34 yıldır Nazilli’de yaşayan 87 yaşındaki Mustafa Çimendere neden evlendiğini sorduğumuzda şöyle cevap veriyor: “Üç senedir yalnızdım. Yalnızlık bir Allah’a gerek. İnsan ne yapar? Dünyada en zor yalnızlık, malın mülkün olmuş ne kıymeti var?” 32 sene evli kaldığı eşi rahmetli olunca zorlanmış Mustafa Bey, “dünyanın tadı çıkmıyor” diyor ve ekliyor: “Dünyada kadınlar evin kalayı. İçinde kadın olmayan ev neye yarar?” “Haber versem salarlar mı?” Ayşe Hanım gülümsüyor, “Yalnızlıkta duvar sana baksın, sen duvara bak” diyerek… Nazilli’ye geleli bir ay olmuş. Onun hikâyesinde çarpıcı olan, kimseye haber vermeden ortadan kaybolması. Hatta ailesi kayıp ilanları vererek onu bulmaya çalışmış. Neden haber vermediğini sitemle anlatıyor: “Haber versem salarlar mı?” Ayşe Nine Mustafa Dede’ye “kaçtıktan” 10 gün sonra yakın şehirlerdeki akrabaları aracılığıyla nerede olduğunu öğrenince, arkasından gelmişler, hatta kaçırıldı diye şikâyet etmişler. Ancak Ayşe Nine tepkili: “Karakoldan aradılar uşağın gelmiş diye, ben görmek falan istemiyom dedim, görmedim.” Ayşe Nine’nin Nazilli’ye gelmesinin sebebi de aslında tepki, ç0ocuklarının son bayramda ziyarete gelmemeleri bardağı taşıran son damla olmuş: “Oruç bayramında da gelmediler, o çok zoruma gitti, bi evi kapatıverdim geldim. Eşya hiçbir şey getirmedim, sırtımla geldim.” Köyünde yıllardır yalnız yaşayan Ayşe Nine’nin emekli aylığı yok, iki yıldır yaşlı aylığı bağlanmış, çocuklarını, pazara çıkarak, “konu komşunun işini görerek” büyütmüş. Ayşe Nine, Nazilli’de kimsesi olmadığını söylüyor. Özledin mi diye sorduğumuzda “Hayır” diyor: “Hem özlesem n’olcak, kaldı gayri. Netcen? Burda hiç tanıdığım yok, dışarıya çıktığım yok, ama geçinip gidiyoz”. Mustafa Dede de onaylıyor: “Biz iyiyiz şimdi, evlenince daha da iyi olcaz.” Yaşlı çiftin hikâyeleri tam da bu noktada karmaşıklaşıyor. Resmi nikâhın henüz olmamasının sebebi, Mustafa Dede’nin üvey oğullarından birinin “akıl sağlığı yerinde değil” diye açtığı dava. Davalar aslında Mustafa Dede’nin eşi vefat ettikten sonra başlıyor. 1976’da evlendiği Ayşe Aköğün üç yıl önce vefat edene kadar altı üvey oğluyla ilişkileri iyiymiş, hepsi gelip giderlermiş. Ayşe Hanım vefat edince Mustafa Dede’yi evden çıkarmak istemiş oğullardan biri, Mustafa Dede de buna kızıp yasal miras hakkı için mahkemeye başvurmuş. Miras sadece şu anda oturduğu evden ibaret değil, oğlanların evlerinin de bulunduğu dört dönümlük bir arazi söz konusu. Mustafa Dede’nin sekizde iki hakkı varmış, “32 senedir çalışmışım, evi alıcam, onlar isterse vermesin” diyor. “Bedava mal tatlıdır” Astım hastası Mustafa Dede bunları anlatırken hüzünleniyor, “Bedava mal tatlıdır” diyor. Eşi vefat ettikten sonra bir tanesi dışında oğulları uğramaz, hâlini hatırını sormaz olmuş. Ayşe Nine ve Mustafa Dede’yi beklerken tanıştığımız bir Nazillilinin söyledikleri durumu biraz daha netleştiriyor: “Anneleri öldükten sonra istemiyorlar amcayı, o da gitsin diyorlar, bir tek Ahmet ona iyiydi, zaten bu yüzden abileriyle arası bozuldu.” Bu sözlerin aslını araştırmak için Ahmet Bey’in iş yerine gidiyoruz, çarşının içindeki bir pasajda terzilik yapıyor. Bizi güler yüzle karşılıyor, konuyu konuşmaktan huzursuz, ancak rahatsızlığını paylaşıyor: “Babalığımın anneme kalan hisseden payı var, bence hakkı. Sekiz yaşındaydım annemle evlendiklerinde, beni o büyüttü.” Babası Ethem Aköğün, 1970’de ölmüş, Ahmet Bey henüz dört yaşındayken. Ahmet Bey’in kırgınlığının sebebi sanki miras değil de Mustafa Dede’nin evlenmesi gibi hissediliyor. “Babalığını”, evlenmesini engellemek için “akıl sağlığı yerinde değildir” diye mahkemeye veren abisi ile arasının iyi olmadığını bizden saklamıyor ve ekliyor: “Aralık 10’da mahkeme var, bakalım ne olacak?” Mahkemeden önce henüz resmi nikâh kıyılıp kıyılmayacağı bile belli değil. Ayşe Nine ve Mustafa Dede Nazilli’deki muayeneler sonuç vermeyince Aydın’a gitmişler, bir daha gideceklermiş. Resmi nikâh neyse de Mustafa Dede eve dair mahkemeyi kaybederse ne oluyor diye endişeliyiz onlara hoşçakalın derken. “Bir şey olursa ninenin köydeki evine gidersiniz” diye teselli etmeye çalışıyoruz, Ayşe Nine hemen yorum yapıyor: “Oğlanlar katar mı?” 77 yaşındaki Ayşe Yuvalı Nazilli’de mutlu olduğunu söylüyor ve ekliyor: "Geçinip gidiyoz." Mustafa Dede: "Yalnızlık bir Allah’a gerek. İnsan ne yapar? Dünyada en zor yalnızlık, malın mülkün olmuş ne kıymeti var?"

Internet Haber Mobil Uygulama

87’lik dedenin kız kaçırma öyküsü