15 Temmuz'da eşini kendisi de bacağını kaybetti kızı 8 yıldır ona anne oldu
Galerinin tamamı için tıklayınız"Oradan tankın geçmesi imkansızdı. Tankın oradan geçmesi için içindekinin insan değil canavar olması lazım. Bir insan karıncayı ezemezken bu kadar merhamet duygusunu yitirmiş insanların olması, al bayraklı üniformamı giyip de beni ezmesi ne kadar büyük acı, bunun zaten izahı bile yok. Karşınızdaki düşman olsa diyeceksin ki ben düşmana karşı savaşıyorum. Ama bu benim tankım, benim silahım ve bunlarla bizi vuruyorlar, eziyorlar. 15 dakika sonra ateş etmeye başladılar. Ben tankı görmedim. Ateş insanların üstüne saçılmaya başladı. Herkes koşmaya başladı. Herkes bir kenara kaçmaya başlayınca eşim de bana 'biz bariyerlerin üstünden atlayalım' dedi. Ben de eşime 'sen üstten atla ben alttan geçeyim' dedim. Eşim ayağını bariyerlerin üstüne attı. Ben alttan elimi koydum. Tank o anda üstümüzden geçti. O kadar hızlı geliyormuş ki sadece 'Allah' dedim. Şuurumu kaybetmedim. Bir çocuk 'ablayı kurtaralım' diye bağırmaya başladı. Kimisi 'Ambulans gelsin' diyordu. Biri de 'Ambulans gelirse kan kaybından ölebilir çünkü bacakları kopmuş' dedi ve beni bir araca bindirdiler. Acı falan da hissetmedim. Gerçekten Allah hiçbir acı hissettirmedi bana."