1 Mayıs Cumartesi günü neler olacak?
Abone olTaksim mitinginin asıl amacı şenlik kutlamak değil; anayasada yapılacak değişikliği protesto etmek, ortamı germek, kan dökmek, hükümetin ülkeyi yönetemediğini kanıtlamak, orduyu darbe yapmaya tahrik
İNTERNETHABER –
ÖZEL
1 MAYIS DERİN
KIYAMET Mİ?
Hükümetin bu
kez 1 Mayıs
şenlikleri ( ya da
kutlamaları) için itiraz etmeden izin vermesi kafaları
karıştırdı. 2006 yılında
yayımlanan ve içinde 1 Mayıs 2010 tarihinde geçen olayların da
öngörülerek (roman 2006’da yazılmış ama 2010’u anlatıyor)
anlatıldığı Derin
Kıyamet (sayfa: 318 – 370)
isimli romanda yaşananların gerçekleşme ihtimali, kitabı
okuyanların bazı kuşkular duymalarına sebep
oldu.
Romanda,
kendilerini “Kemalist
İnkişaf Teşkilâtı” (KİT)
üyesi olarak tanımlayan kalabalık bir grup genç, bir ellerinde
slogan yazılı dövizler, diğer ellerinde ise marangozlarda
hazırlandığı düzgün oluşlarından belli olan kalın, kayın (bayrak)
sopaları olduğu halde “Vatan bölünmez şehitler ölmez. Katil PKK”
diye sloganlar atarak meydana giriyorlar.
Polisler bu gençlerin ellerindeki sopaları almak için girişimde
bulunuyorlar ancak gençler bunlara döviz asacaklarını ve bu yüzden
teslim etmeyeceklerini söyleyerek polisle çatışmaya
giriyorlar.
1 MAYIS’TA NELER OLACAK?
Bu arada bazı
gençler elleri kelepçelenerek gözaltına alınıyorlar. Birçoğuysa
polisin “gevşek” tutumu
nedeniyle meydana girmeyi başarıyorlar. Bu arada yere düşen ve
yüzünün yarısı şalla örtülü olan bir kadın gösterici, polislerden,
yerde yatarken yüzüne, karnına, kıçına ve kafasına tekmeler yiyor.
Sonra aynı polislerden ikisi, yerde yatarken kıyasıya dövdükleri
göstericinin koltuk altlarına girerek yerden kaldırıyorlar ve
diğerleri ile birlikte minibüse doğru sürüklercesine
taşıyorlar…
Aynı
anda Taksim The Marmara
Oteli’nin lobisinin cam
kenarında oturan iki adam dışarıda olanları izliyorlar. Adamlardan
biri eski bir gazete yöneticisi ve köşe yazarının oğlu. Ofisinde
bulunan iki fotoğraftan birinde
Clinton
ile diğerinde ise oğul
Bush ile görüldüğü dilden dile dolaşıyordu. Medyada yer alan
iddialara göre CIA bursu ile okumuş.
Diğer adam ise etkin işlevi, AB üyeliğine verdiği büyük destek
nedeniyle yakından biliniyor. Türkiye’de yıllardır üretim yapan
uluslar arası bir sanayi şirketinin tepe noktalarından birinde
çalışıyor aynı zamanda.
KİM BU KIŞKIRTICILAR?
Yazar, romanın
burasında miting yapılmasına nasıl izin verildiğini ama polisin
kalabalık grubu tahrik etmek için ne lâzımsa yaptığına ve
göstericiler arasında provokatör kılıklı iki
kişiye dikkat çekiyor.
Kürsüde konuşan işçi liderinin söyledikleri çok ilginç çünkü şöyle diyor işçi lideri:
“Hoş geldiniz asil milletin asil evlatları. Bu iktidar ülkemizi önce bölecek, sonra kan gölüne çevirecek ve sonra da yabancılara satacak. Tıpkı daha önce de bankalarımızı, madenlerimizi ve birçok milli kurum ve kuruluşumuzu sattığı gibi.”
Bunun üzerine meydanda toplanan kalabalık aynı anda “Sattırmayız. Vatan bölünmez, şehitler ölmez” diye haykırıyor.
Kürsüdeki lider konuşmasını sürdürüyor:
“Bu iktidar, tek suçu vatanın bölünmez bütünlüğünü korumak, yüce önderimiz Atatürk’ün devrim ve inkılâplarına sahip çıkmak olan beş yüzden fazla arkadaşımızı tutuklayarak cezaevine göndermiş, Faşist bir iktidardır..”
Kalabalık da karşılık veriyor: “Faşist iktidar istifa…”
İşçi lideri devam ediyor:
“Kardeşlerim.. Biliriz ki bir tek saç teli, incecik bir ibrişim ipinden bile zayıftır ama o saç telleri bir demet olursa, zincirden dahi güçlü olur… Bu faşist iktidar karşısında gelin saç telinden bir demet olalım…”
Kalabalık haykırıyor:
“Olalım.. Olalım… Faşist iktidar istifa…”
Aynı anda, oteldeki adamlardan biri diğerine şöyle diyor:
“ Bu tür mitinglerin Türkiye’yi küreselleşmeden kurtarmak, gümrük kapılarına bir tür Nasrettin Hoca türbesi yapıp ithalat nimetinden sadece egemenlerin faydalanmasını sağlamak amacını taşıdığını düşünüyorum. Oysa küresel ekonomiye uyum sağlamak zorunda olduğumuzu bu işadamlarına da anlatmalıyız..”
Kürsüde konuşan işçi liderinin söyledikleri çok ilginç çünkü şöyle diyor işçi lideri:
“Hoş geldiniz asil milletin asil evlatları. Bu iktidar ülkemizi önce bölecek, sonra kan gölüne çevirecek ve sonra da yabancılara satacak. Tıpkı daha önce de bankalarımızı, madenlerimizi ve birçok milli kurum ve kuruluşumuzu sattığı gibi.”
Bunun üzerine meydanda toplanan kalabalık aynı anda “Sattırmayız. Vatan bölünmez, şehitler ölmez” diye haykırıyor.
Kürsüdeki lider konuşmasını sürdürüyor:
“Bu iktidar, tek suçu vatanın bölünmez bütünlüğünü korumak, yüce önderimiz Atatürk’ün devrim ve inkılâplarına sahip çıkmak olan beş yüzden fazla arkadaşımızı tutuklayarak cezaevine göndermiş, Faşist bir iktidardır..”
Kalabalık da karşılık veriyor: “Faşist iktidar istifa…”
İşçi lideri devam ediyor:
“Kardeşlerim.. Biliriz ki bir tek saç teli, incecik bir ibrişim ipinden bile zayıftır ama o saç telleri bir demet olursa, zincirden dahi güçlü olur… Bu faşist iktidar karşısında gelin saç telinden bir demet olalım…”
Kalabalık haykırıyor:
“Olalım.. Olalım… Faşist iktidar istifa…”
Aynı anda, oteldeki adamlardan biri diğerine şöyle diyor:
“ Bu tür mitinglerin Türkiye’yi küreselleşmeden kurtarmak, gümrük kapılarına bir tür Nasrettin Hoca türbesi yapıp ithalat nimetinden sadece egemenlerin faydalanmasını sağlamak amacını taşıdığını düşünüyorum. Oysa küresel ekonomiye uyum sağlamak zorunda olduğumuzu bu işadamlarına da anlatmalıyız..”
MİLLİYETÇİLER KULLANILIYOR MU?
Sonra da Taksim
mitinginin asıl amacının şenlik kutlamak değil; anayasada yapılacak
değişikliği protesto etmek (evet. Aynen böyle. Daha o zaman anayasa
değişikliği kavgası anlatılıyor) ortamı germek, kan dökmek,
hükümetin ülkeyi yönetemediğini kanıtlamak, orduyu darbe yapmaya
tahrik ederek AB müzakerelerini askıya aldırmak, Gümrük Birliği
üyeliğinden de bir an önce çıkmayı sağlamak olduğunu söylüyor.
1 Mayıs 1977 günü aynı meydanda yapılan işçi mitinginde 36 işçinin öldüğünü hatırlattıktan sonra şöyle devam ediyor:
“Son zamanlarda o tür mitingleri Türk solu değil, Milliyetçi Türk sağı düzenliyor. O zamanın hükümetlerine ‘Faşist’ diye bağıran Türk solunun yerine bu kez Milliyetçi Türk sağı olduklarını ileri süren gençler, ‘Faşist iktidar’ diye bağırıyorlar.”
Bunları söyledikten sonra arkadaşına soruyor:
“Bu eli sopalı gençler bu meydana nasıl girebilirler? Polis buna izin vermezse bu mümkün mü?” Arkadaşı “Ne yani?.. Ellerinde sopa bulunanları, bizzat polis mi aldı meydana?” diye soruya soru ile karşılık veriyor. Aldığı cevap şöyle: “Ne bileyim işte.. Yani nasıl girebileceklerini aklım almıyor da…”
1 Mayıs 1977 günü aynı meydanda yapılan işçi mitinginde 36 işçinin öldüğünü hatırlattıktan sonra şöyle devam ediyor:
“Son zamanlarda o tür mitingleri Türk solu değil, Milliyetçi Türk sağı düzenliyor. O zamanın hükümetlerine ‘Faşist’ diye bağıran Türk solunun yerine bu kez Milliyetçi Türk sağı olduklarını ileri süren gençler, ‘Faşist iktidar’ diye bağırıyorlar.”
Bunları söyledikten sonra arkadaşına soruyor:
“Bu eli sopalı gençler bu meydana nasıl girebilirler? Polis buna izin vermezse bu mümkün mü?” Arkadaşı “Ne yani?.. Ellerinde sopa bulunanları, bizzat polis mi aldı meydana?” diye soruya soru ile karşılık veriyor. Aldığı cevap şöyle: “Ne bileyim işte.. Yani nasıl girebileceklerini aklım almıyor da…”
Ve… Yazarın dikkat
çektiği provokatörler göreve başlıyorlar. Bu arada az önce
polislerin kollarından tutup sürükledikleri ve biraz ileride yere
bıraktıkları bir genç kız saçlarına benzin püskürtülüp üzerine
kibrit atılarak yakılıyor. Meydan ana – baba günü. Her tarafta kan
gövdeyi götürüyor.
LANET OLASI SİSTEM Mİ?
Bu arada yazar,
provokatörlerden birinin kendi kendine yaptığı iç konuşmayı
aktarıyor:
“…. Az daha polisler tarafından korunmayacağını ve pisi pisine linç edileceğini düşünürken bir taraftan da için için gülüyordu. Bu günkü görevi, Taksim Meydanı’ndaki mitingi karıştırmaktı. İki arkadaş çıkmışlardı meydana. Onlara da yüzlerine birer küçük peçe takmaları emredilmişti. Yüzlerini peçe ile örterek meydana gelmişlerdi. İşi bitince peçeyi de çıkarıp atması talimatı verilmişti ve öyle de yapmıştı… ‘Polisler seni koruyacak’ denildiğinde bunun nasıl olacağını çok merak etmişti ama gerçekten de çok iyi korunmuştu. Hele üstüne gelen, öfkeli ve Öcalan’ın adından bile nefret eden eli sopalı gençlerin birden kendisini bırakıp yeniden kürsüye dönüp reislerini dinlemeyi tercih etmeleri mucize gibi bir şeydi. Belki kürsüde konuşan kişi de kendisiyle aynı saftaydı. Yoksa neden durduk yerde ‘bırakın’ diye bağırsındı ki.. Sisteme bir kez daha lanet etti… Egemenler, gençleri kullanıyorlardı… O günlerde kargaşa lazımdı… Kargaşa bilhassa milliyetçi egemenlerin işine geliyordu o günlerde… Haliyle ortalığı karıştırmak da onlara düşüyordu… Kargaşayı yaratan gençler ise vatanlarının geleceğini koruduklarını zannediyorlardı.”
“…. Az daha polisler tarafından korunmayacağını ve pisi pisine linç edileceğini düşünürken bir taraftan da için için gülüyordu. Bu günkü görevi, Taksim Meydanı’ndaki mitingi karıştırmaktı. İki arkadaş çıkmışlardı meydana. Onlara da yüzlerine birer küçük peçe takmaları emredilmişti. Yüzlerini peçe ile örterek meydana gelmişlerdi. İşi bitince peçeyi de çıkarıp atması talimatı verilmişti ve öyle de yapmıştı… ‘Polisler seni koruyacak’ denildiğinde bunun nasıl olacağını çok merak etmişti ama gerçekten de çok iyi korunmuştu. Hele üstüne gelen, öfkeli ve Öcalan’ın adından bile nefret eden eli sopalı gençlerin birden kendisini bırakıp yeniden kürsüye dönüp reislerini dinlemeyi tercih etmeleri mucize gibi bir şeydi. Belki kürsüde konuşan kişi de kendisiyle aynı saftaydı. Yoksa neden durduk yerde ‘bırakın’ diye bağırsındı ki.. Sisteme bir kez daha lanet etti… Egemenler, gençleri kullanıyorlardı… O günlerde kargaşa lazımdı… Kargaşa bilhassa milliyetçi egemenlerin işine geliyordu o günlerde… Haliyle ortalığı karıştırmak da onlara düşüyordu… Kargaşayı yaratan gençler ise vatanlarının geleceğini koruduklarını zannediyorlardı.”
AZRAİL BEYAZLAR GİYER Mİ?
Yazar bundan sonra
saçları yakılan milliyetçi genç kızın düşüncelerini, kendisiyle
hesaplaşmasını aktarıyor.
O bölümden çok kısa bir alıntıyı aktaralım:
O bölümden çok kısa bir alıntıyı aktaralım:
İnsanoğlu,
kendisinin aslında beden olmadığını, bedeninin yalnızca kendisine
giydirilmiş geçici bir kılıf olduğunu yaşarken ne yazık ki
anlayamıyordu. Ölüm; kendini “et ve kemikten” ibaret sanan insana,
bunun bir aldanış olduğunu kavratmak için çarpıcı ve ibret verici
bir sondu. İnsan, bedeninin ölümüne bakmalı, bu geçici dünyada
adeta sonsuza kadar kalacakmış gibi sahiplendiği ve bütün
arzularına boyun eğdiği bedeninin akıbeti hakkında düşünmeliydi. O
beden toprağın altında çürüyecek, kurtlanacak ve iskelete
dönüşecekti. Vücudunun devasa bir buz kalıbı ile kaplandığını
hissetti. Kanı mı çekiliyordu ne? “İşte ölüyorum” dedi içinden.
Bunu yüksek sesle söylemek istedi ama sesinin çıkmadığını fark
etti. Kımıldamak istedi kımıldayamadı. Gözleri tamamen yanmıştı.
Göz kapakları yoktu artık. Yanan başının üstünde bembeyaz bulutlar
oluştuğunu görür gibi oldu yine de. Halisünasyon olmalıydı.
Bulutların arasında beyazlar giymiş, beyaz sakallı bir adam
gülümseyerek kendisine doğru bakıyordu. “Azrail beyazlar giyer mi?”
diye düşündü. Birden Azrail’in siyah kıyafetler giymiş hali ile
tasvir fark etti. Beyazlar giyen bu ihtiyar çok temiz yüzlüydü ve
gülümsüyordu. Azrail’i siyah pelerin içinde ve çok çirkin bir
şekilde çizenlerin, ölüm öncesini hiç yaşamadıklarına karar
verdi. “Allah’ım ne olur ölmesem” diye düşündü son kez. Bu,
O’nun en son düşüncesiydi.
1 MAYIS PROVOKASYONA AÇIK OLACAKTIR
Ve 627 sayfalık
romanın sonu çok ilginç bitiyor…
Romanda; Ergenekon
oluşumu, Küresel şirketlerle hükümetin ilişkileri, ekonominin
çarklarının nasıl döndüğü, medya- finans – politika üçlüsünün nasıl
bir dayanışma içinde olduğu, güneydoğu bölgesi, bir Kürt şarkıcı
ile varlıklı ve çok üst düzey eğitim almış bir laik – milliyetçi
entelektüel arasındaki aşk ilişkileri de ilginç bir şekilde
anlatılıyor.
Romanın en çok ilgi çeken bölümü 2 gün sonra aynen özgür bir biçimde kutlayacağımız 1 Mayıs şenlikleri.
Biz romanın o bölümünü özetleyerek verdik ki emniyet, siyaset, sendika ve medya sorumluluk içinde hareket etsinler çünkü 1 Mayıs her türlü provokasyona açık olacaktır.
Romanın en çok ilgi çeken bölümü 2 gün sonra aynen özgür bir biçimde kutlayacağımız 1 Mayıs şenlikleri.
Biz romanın o bölümünü özetleyerek verdik ki emniyet, siyaset, sendika ve medya sorumluluk içinde hareket etsinler çünkü 1 Mayıs her türlü provokasyona açık olacaktır.