Onlar tam 20 yıldır bir ağaca zincirle bağlı halde yaşıyor..
Abone ol Gündüzleri evinin avlusundaki ağaca zincirle bağlanan kardeşler, geceyi ise dışardan kilitlenmiş bir odada geçiriyorlar. Zincirle bağlı oldukları yerde yemek yiyorlar ve tuvalet ihtiyaçlarını gideriyorlar.Babaları vefat eden gelişim özürlüsü Azharuddin Seyid (32) ve Naziruddin Seyid(28), anneleri ve iki abisiyle beraber yaşıyor. Azharuddin ve Naziruddin ne konuşabiliyor ne de konuşulanları anlayabiliyor. Beyin gelişimleri durduduğundan çocuklar gibi davranan iki kardeş, başkalarına zarar verebilecekleri ve evden kaçabilecekleri endişesiyle zincirle zapt ediliyor.
Özürlü kardeşlerin ağabeyi Şucauddin Seyid, özürlü çocukların şu ana kadar kimseye zarar vermediğini, ancak evin yakınlarındaki tren raylarına giderler korkusuyla zincirlediklerini belirtiyor.
Dört kardeş, Haydarabat'ın kenar mahallelerindeki köhne bir gecekondu evinde yaşıyor. Ailenin yeterince parası yok. Kardeşlerin en büyükleri, bir üniversite lojmanında hizmetçilik işleri yapıyor. Geceleri ise yerel 3 tekerlekli bir araç olan autorikşa ile taksicilik yaptığını söylüyor. Diğer abi ise işsiz olduğunu, bazen de günübirlik işler yaptığını anlatıyor.
Ailenin büyük ağabeyleri, zekâ özürlüsü kardeşlerini birkaç kez hastaneye götürmüşler. Ancak gittikleri bütün kapılar kendilerine kapanmış. Çoğu hastane kendileriyle ilgilenmemiş.
Seyid Şucauddin, en son bir hastane yönetiminin kardeşlerine bakmaya razı olduğunu, ancak bu sefer de annelerinin engel olduğunu vurguluyor.
Zeka özürlüsü gençler, Cihan muhabirinin çalışması sırasında anlamsız, ürkek ve boş bakışlarla olanları izliyor.
Dünyadaki pek çok şeyden habersiz bu iki kardeş, insanca bir muameleden uzakta, pislik içindeki yerlerde, zincirlere mahkum bir şekilde yaşamaya devam ediyor.
ÖNCEKİ HABERLER
